فهم و اثبات بساطت حق تعالی در پرتو قیومیت الهی از دیدگاه ملاصدرا
Publish place: Islamic Philosophical Doctrines، Vol: 10، Issue: 21
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 384
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPHD-10-21_006
تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1397
Abstract:
اهتمام صدرالمتالهین به صفت قیوم پروردگار در مجموع الهی، مسیله ای غیرقابل انکار است. آنسان که وی جمیع معارف ربوبی و مسایل معتبر در علم توحید را منشعب از آن می داند که به همراه اسم حی به عنوان اسم اعظم حق تعالی در برخی از روایات بیان شده است. نوشتار حاضر در صدد تبیین بساطت حقیقی پروردگار بر مبنای قیومیت الهی است. ملاصدرا به کرات با ترسیم جایگاه صفت قیوم به عنوان مبدا صفات اضافی، آن را وابطه انصاف ذات به صفات فعلی متاخر از ذات می داند که در نتیجه خللی در بساطت ذات الهی وارد نمی شود. بر اساس مبانی صدرایی، فهم و اثبات مقدمات قاعده بسیط الحقیقه نیزبر پایه قیومیت امکانپذیر است، به گونه ای که اثبات بساطت ذات الهی و فهم نحوه کل الاشیاء بودن آن، در پرتو این اسم صورت می پذیرد.
Keywords:
Authors
عظیمه پورافغان
دانشجوی دکتری حکمت متعالیه دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کهنسال
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
سیدمرتضی حسینی شاهرودی
استاد دانشگاه فردوسی مشهد