سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

مقایسه عوامل استرس زای شغلی مدیریتی و راهکارهای فردی مواجهه با آن درمیان مسیولان ورزش شرکت نفت ایران

Publish Year: 1390
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 474

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_SMSJ-3-12_003

Index date: 18 August 2018

مقایسه عوامل استرس زای شغلی مدیریتی و راهکارهای فردی مواجهه با آن درمیان مسیولان ورزش شرکت نفت ایران abstract

تحقیق حاضر با هدف مقایسه عوامل استرس زای شغلی مدیریتی و راهکارهای فردی مواجهه با آن در میان مسیولان ورزش شرکت نفت ایران انجام شده است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی است. مسیولان ورزش شرکت ملی نفت در سه گروه مدیران، کارشناسان و مربیان بررسی شدند. تعداد کل این افراد 170 نفر بود که از میان آنها، با استفاده از جدول مورگان، 117 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی نظام دار انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد اشپیل برگر (1984) (با پایایی (α= 0/905 و راهکارهای فردی مواجه ه با استرس شغلی اسیپو و اسپوکان (1988) (با پایایی (α= 0/89 استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر، شفه و ANOVA استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد گروه کارشناسان ورزشی، در مقایسه با دو گروه دیگر بیشترین میزان عوامل استرس زای شغلی مدیریتی (با میانگین (5/77 را تجربه کردند، اما میزان استرسزایی این عوامل در گروه ها متفاوت بود.مهمترین عامل استرسزای شغلی مدیریتی در گروه مدیران ورزش ابهام نقش (با میانگین (5/35، در گروه کارشناسان ورزش عامل جریان رشد و ارتقاء (با میانگین (5/84 و در گروه مربیان ورزش عامل فناوری مربوط به شغل (با میانگین (5/41 بود. مقایسه راهکارهای فردی مواجه ه با استرس شغلی در این گروه ها نشان داد در میان راه کارها بیشترین میزان استفاده از عامل حمایت اجتماعی با میانگین (3/32) و کمترین میزان استفاده مربوط به عامل تفریح و سرگرمی با میانگین (1/42) بود. نمره استاندارد T و تطبیق آن با جدول استاندارد موجود نشان داد هر سه گروه در سطح متوسط از راهکارهای فردی مواجه ه با استرس شغلی استفاده میکنند، اما میزان استفاده از این راهکارها در گروه ها متفاوت بود. سطح معنی داری به دست آمده از آزمون ANOVA نشان داد بین میزان استرس شغلی مدیریتی تفاوت معنی داری در بین سه گروه وجود نداشت (p= 0/18)، ولی در میزان استفاده از راهکارهای مدیریتی مواجه ه با استرس شغلی تفاوت معنی داری مشاهده شدp=0/01همچنین نتایج آزمون تعقیبی شفهp =0/0148نشان داد تفاوت موجود در را هکارهای فردی مواجه ه بااسترس شغلی میان کارشناسان و مربیان بود. همچنین میانگین نمرات مدیران ورزش نشان داد این گروه، در مقایسه با دو گروه دیگر در سطح بالاتری از راه کارهای فردی مواجهه بااسترس شغلی استفاده می کنند.

مقایسه عوامل استرس زای شغلی مدیریتی و راهکارهای فردی مواجهه با آن درمیان مسیولان ورزش شرکت نفت ایران Keywords:

استرس شغلی , راه کارهای فردی مواجه ه با استرس شغلی , عوامل استرس زای شغلی مدیریتی

مقایسه عوامل استرس زای شغلی مدیریتی و راهکارهای فردی مواجهه با آن درمیان مسیولان ورزش شرکت نفت ایران authors

امین پورنقی

کارشناس ارشد تربیت بدنی دانشگاه تهران

حسن اسدی

دانشیار دانشگاه تهران

نصرالله سجادی

استادیار دانشگاه تهران