ارزیابی بهترین الگوریتم درون یابی در توزیع مکانی آلاینده های هوا

آلودگی های زیست محیطی، از جمله آلودگی هوا یکی از مشکلات قرن حاضر و تهدیدی برای جامعه بشری محسوب میشوند. در این شرایط مدیریت بهینه در کنترل و پیشگیری از آلودگی در بهبود شرایط سهم بسزایی دارد. از این میان،تکنیک درونیابی امکان تبدیل اطلاعات نقطه ای را به اطلاعات سطحی فراهم کرده و می تواند در مورد دیگر نواحی نیزپیش بینی با خطای قابل قبولی از میزان آلاینده ارایه بدهد. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی و شناسایی بهترین الگوریتمدرون یابی در توزیع غلظت آلاینده های هوا از میان مدل های مختلف انجام شد.روش کار: مقاله پیش رو یک مطالعه مروری می باشد که با توجه به هدف فوق الذکر و با جستجوی مقالات منتشر شده ازسال 2003 تا 2013 در پایگاه های اطلاعاتی انجام گرفته است. از میان تعداد زیاد مقالات بدست آمده، مواردی که جنبهمدل سازی آلاینده های هوا را دنبال کرده بودند، انتخاب و در مقاله کنونی استفاده گردید.یافته ها: با توجه به یافته های این مطالعه می توان بیان نمود که یکی از مرسوم ترین شیوه ها برای پیش بینی غلظتآلاینده ها در شعاع های دورتر از محل ایستگاه های سنجش آلاینده های هوا استفاده از روش های درونیابی و مدلسازیمی باشد. مدلسازی، قابلیت لازم جهت کنترل کیفی فعلی و آتی هوا و ارزیابی و تصمیم گیری آگاهانه در خصوص آن رافراهم می آورد که با توجه به استانداردهای موجود می توان مناطق پاک، مجاز، سالم، ناسالم، بسیار ناسالم و خطرناک ازنقطه نظر آلودگی هوا را مشخص نمود. هرچند از میان مدل های موجود می توان اینگونه بیان نمود که مدل Ordinary Kriging نسبت به سایر مدل ها از توانایی بالاتری در پهنه بندی آلاینده های هوا برخوردار است.

ارزیابی بهترین الگوریتم درون یابی در توزیع مکانی آلاینده های هوا Keywords:

آلودگی هوا , GIS , مدل سازی , درون یابی