مسیله و ضرورت انجام کار: توسعه سریع تکنولوژی های جدید، همراه با مشکلات محیطی از جمله آلودگی خاک، آب و هوا میباشد. سمیت
فلزات سنگین و تجمع آنها در زنجیره های غذایی یکی از اصلی ترین معضلات زیست محیطی و بهداشتی جوامع مدرن است که میتواند اثرات سوء متعددی برسلامت انسان و اکوسیستم های طبیعی داشته باشد.در اثر افزایش فعالیت صنعتی طی سالهای اخیر مقادیر قابل توجهی ازآلاینده ها به منابع خاک و آب وارد میشود که سلامت بشر را تهدید میکند اگر چه امکان اصلاح خاک های آلوده به
فلزات سنگین با استفاده از تکنیک های شیمیایی، فیزیکی و یا زیستی وجود دارد، اما روش های فیزیکی و شیمیایی اصلاح مناطق آلوده به
فلزات سنگین هزینه بر، وقت گیر و تخریب کننده ی محیط زیست میباشند. از این رو، طی سال های اخیر دانشمندان و مهندسین درصدد طراحی و توسعه ی تکنیک های زیستی برآمدند که بتوانند مکانهای آلوده به
فلزات سنگین را بدون آنکه برکیفیت آب و حاصل خیزی و تنوع بیولوژیکی خاک اثرات سویی داشته باشند پاکسازی و تعدیل نمایند .
گیاه پالایی از جمله فناوری های سبز و دوست دار محیط زیست است، که از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه و از لحاظ انرژی کم هزینه میباشد. این فناوری در برگیرنده ی استفاده از گیاهان و ریزجان داران وابسته به آنها جهت پاکسازی و یا تثبیت آلاینده های سمی نظیر
فلزات سنگین است. در مقاله حاضر مروری کوتاه بر فناوری
گیاه پالایی و تکنیک های آن خواهیم داشت. مواد وروش: این مطالعه به روش مروری بر روی مطالعات انجام شده در مورد گیاهپالایی توسط گیاهان مختلف انجام گردید . سایتهای مورد استفاده عبارت اند از www.magiran.com-www.civilica.com- science direct-sid.ir نتیجه گیری: نتایجی که توسط محققان تا به امروز حاصل شده است حاکی از آن است که بعضی از گیاهان میتوانند برای پاک سازی
فلزات سنگین ازآب و خاک موثر باشند.تکنیک
گیاه پالایی دارای فواید متعددی از قبیل هزینه اندک درمقایسه با روشهای زیستی و شیمیایی اصلاح خاک وآب، عدم تاثیرگذاری برتنوع زیستی خاک، کاهش میزان فرسایش و رواناب میباشد از این رو یکی از مناسب ترین روش ها برای رسیدگی به معضل تجمع
فلزات سنگین در محیط است.