بررسی عوامل موثر بر کارایی بانکهای خصوصی و دولتی در ایران (روش دو مرحله ای سیمار و ویلسون) abstract
از آنجایی که تامین مالی در اقتصاد ایران به بانک وابسته است و هرگونه ناکارایی بانک ها ممکن است تاثیری منفی و مضاعف بر شرایط اقتصادی کشور بگذارد، بنابراین لازم است مدیریت بانک ها و سیاست گذاران توجه کافی را در جهت بهبود
کارایی و بهره وری این صنعت داشته باشند. همچنین ورود بانکداری خصوصی به منظور رفع نقایص بانکداری دولتی، این ضرورت را ایجاد می کند که مقایسه ای میان عملکرد بانکهای خصوصی و دولتی صورت پذیرد. در این راستا به منظور بررسی عوامل موثر بر
کارایی بخش بانکی خصوصی و دولتی ایران به صورت مجزا، در این مطالعه از روش دو مرحله ای سیمار و ویلسون (2007) استفاده شده است. در مرحله اول با استفاده از بوت استرپ تحلیل پوششی داده ها (DEA)
کارایی بخش بانکی خصوصی و دولتی ایران طی دوره 1394-1384 برآورد شد و در مرحله دوم نیز با استفاده از رگرسیون بوت استرپ، عوامل موثر بر
کارایی این دو بخش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از DEA در مرحله اول، منجر به شناسایی بانک های کارا و کمتر کارا از یکدیگر شد و همچنین افزایش
کارایی بخش بانکی خصوصی و دولتی ایران در طول دوره مورد نظر را نشان داد. در مرحله دوم، متغیرهای موثر بر
کارایی بخش بانکی خصوصی و دولتی ایران از میان کلیه متغیرها، شناسایی شدند و عبارتند از ریسک اعتباری، ریسک نقدینگی، هزینه های عملیاتی، درآمد غیر بهره ای، اندازه بانک، تولید ناخالص داخلی، سرمایه و شاخص تمرکز هرفیندال و هیرشمن