بررسی تاثیر نوسانات رشد اقتصادی بر نرخ بیکاری در ایران با استفاده از الگوی خود رگرسیون برداری ساختاری (svar)

بیکاری یکی از مشکلات اساسی اقتصاد در کشورهای جهان است. رشد اقتصادی یکی از راه حل های کاهش بیکاری است. با توجه به اهمیت رشد اقتصادی و این که در بسیاری از کشورها از رشد اقتصادی به عنوان شاخصی برای رکود یا رونق اقتصادی استفاده می شود، بررسی رابطه بین نرخ رشد اقتصادی و نرخ بیکاری می تواند حایز اهمیت باشد. تا زمانی که رشد اقتصادی مطلوب و مستمری وجود نداشته باشد نمی توان انتظار داشت بیکاری در جامعه کاهش یابد همچنین با اشتغال بیشتر، رشد اقتصادی نیز تقویت خواهد شد. در سال های اخیر در اقتصاد ایران شاهد شرایطی بوده ایم که هم زمان با افزایش نرخ رشد اقتصادی، نرخ بیکاری نیز افزایش یافته و بالعکس. عوامل متعددی بر نرخ بالای بیکاری در ایران موثر هستند. ازجمله این عوامل نوسانات نرخ رشد اقتصادی است. برآورد علمی و دقیق تاثیر نوسانات رشد اقتصادی از اهمیت خاصی برخوردار است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است. در این مطالعه با هدف کمی سازی اثرات نوسانات رشد اقتصادی بر نرخ بیکاری در ایران، از داده های سالیانه طی دوره زمانی 1360 تا 1393 استفاده شده است. در این مقاله نخست نااطمینانی نرخ رشد اقتصادی با استفاده از مدل های خانواده ARCH محاسبه و سپس برای بررسی تاثیر این نوسانات از مدل خود رگرسیون برداری ساختاری SVAR استفاده شده است. نتایج بیان کننده ی آن است که رابطه منفی و معناداری بین نوسانات نرخ رشد اقتصادی و نرخ بیکاری وجود دارد و تاثیر این نوسانات بر نرخ بیکاری دایمی است.

Keywords:

رشد اقتصادی , نرخ بیکاری , تولید ناخالص داخلی , مدل های ARCH , خود رگرسیون برداری (svar)