بررسی تاثیر نسبت آب به سیمان بر بتن خودتراکم حاوی مواد بازیافتی بتن، متاکایولن و پلی پروپیلن
Publish place: پنجمین کنفرانس ملی بتن خودتراکم ایران و اولین کنفرانس ملی تعمیر و نگهداری سازه های بتنی
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 400
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SCCMRC05_064
تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397
Abstract:
استفاده از بسیاری پر کننده به عنوان جایگزین بخشی از سیمان مصرفی در بتن خودتراکم می تواند باعث کاهش هزینه ها، جلوگیری از آلودگی زیست محیطی، صرفه جویی در مصرف انرژی و اقتصادی و بهره مندی از محصولات جانبی کارخانجات تولیدی شود. با توجه به این موارد، هر چند وجود پر کننده ها باعث بهبود خاصیتی از بتن خودتراکم می شود ولی ممکن است باعث تنزل خاصیت دیگری شود. یکی از راه هایی که اخیرا توسط محققان برای کاهش اثرات منفی پرکننده ها در بتن خودتراکم مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از آنها همراه با مواد دیگری که تاثیر بر روی خواص تنزیل یافته می گذارند، می باشد. یکی دیگر از راه های حفظ محیط زیست استفاده دوباره از بتن است. هدف اصلی این مطالعه آن است که تاتیر نسبت آب به سیمان مختلف را بر خواص بتن تازه و سخت شده ی خودتراکم حاوی متاکایولن، الیاف پلی پروپیلن وبتن بازیافتی را مورد ارزیابی قرار دهد. خواص بتن تازه شامل جریان اسلامپ، زمان رسیدن جریان اسلامپ به قطر 50 سانتی متر T50، قیف V شکل، جعبه ی L شکل، شاخص پایداری چشمی و می باشد. خواص بتن سخت شده نیز برای مقاومت فشاری (در سنین مختلف شامل 3، 7، 14، 28، 90 روزگی)، مقاومت کشتی، خمشی و جذب آب (اولیه و نهایی) آزمایش شده است.نتایج بتن تازه نشان می دهد که با نسکت آب به سیمان 0.42 و متاکایولن 10 درصد در بتن خودتراکم، پایداری و خاصیت ریولوژیکی مطلوب به دست خواهد آمد. همچنین افزودن پلی پروپیلن باعث افزایش مقاومت خمشی بتن خودتراکم حاوی متاکایولن می گردد. از طرفی افزایش جریان اسلامپ در نمونه های با نسکت 0.48 آب به سیمان با افزودن متاکایولن تا حدودی برطرف می گردد.
Keywords:
Authors
امین قریانی
استادیار گروه مهندسی دانشگاه پیام نور
فاطمه گیتی نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران سازه، دانشگاه آزاد اسلامی فومن