تحلیل نقش حکمرانی خوب در کاربست دموکراسی

هدف از این مقاله تحلیل نقش حکمرانی خوب در کاربست دموکراسی بود. دموکراسی از منظرجان دیویی و حکمرانی خوب بر اساس مدل کافمن بررسی شد. دموکراسی از جمله مهمترین مباحث هزاره سوم در حوزه مطالعات علوم مدیریتی و سیاسی است که اهمیت آن در شرایط کنونی بیشتر از دوره های پیشین است چرا که میزان دموکراتیک بودن به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی نهادها و سیاست های کشور و مشخص کننده کیفیت حکمرانی در بین کشورهاست. پژوهش حاصر توصیفی بوده، زیرا واقعیت را همانگونه که هست توصیف می کند. برای گردآوری اطلاعات از روش مطالعه موردی استفاده شد. یافته های تحقیق حاضر با استفاده از تحلیل ثانویه داده ها حاکی از این مطلب بود که اصل تفکیک قوا فصل مشترک حکمرانی خوب و دموکراسی است و دموکراسی نمایندگی که پیش شرط دموکراسی بود در حکمرانی خوب به سمت دموکراسی مشارکتی حرکت کرده ایم. نتایج حاصل از تحلیل سایر پژوهش ها نشان داد که در قلب حکمرانی خوب، دموکراسی نهفته است و بین بسیاری از ابعاد و مولفه های حکمرانی خوب و دموکراسی فصل مشترک های زیادی وجود دارد. بدون وجود دموکراسی در کشوری مثل کره شمالی پیاده سازی حکمرانی خوب موضوعیت نداشته و مشارکت حداکثری مردم، حرکت به سمت ثبات سیاسی، حاکمیت قانون که نوعی مشروعیت بخشیدن به دموکراسی است که البته آنچه شایان ذکر است با توجه به نوع نظام حاکم (پارلمانی، ریاستی، تک حزبی، مونارشیسم) ثبات سیاسی در تغییر است.

Keywords:

دموکراسی , حکمرانی خوب , تفکیک فرا , دموکراسی مشارکتی