بررسی حکایت های عامیانه مثنوی مولوی (دفتر اول و دوم)

بررسی حکایات عامیانه در مثنوی معنوی به تنهایی ارزش مستقل و ذاتی خوبی دارد، چرا که همین کار بهشناخت سبک شعری شاعر نیز کمک می کند، بنابراین عمده ی کار این پژوهش تدوین اثری مستقل و خوب درشناخت و شناساندن حکایات عامیانه مثنوی معنوی است در مطالعه ی حاضر سعی بر آن است حکایت هایعامیانه مثنوی (دفتر اول و دوم) که در بین اقشار مردم رایج بوده، بحث شوند و تاثیر این حکایت ها را در رشدجامعه و میزان تاثیرپذیری مردم از آنها، مورد بررسی قرار گیرند. بنابراین مطالع هی حاضر با عنوان بررسیحکایت های عامیانه مثنوی مولوی (دفتر اول و دوم) به نقل حکایات به صورت خلاصه پرداخته است. در اینمطالعه 10 حکایت؛ 5 حکایت از دفتر اول، و 5 حکایت از دفتر دوم برای بررسی انتخاب شده است. سپسعناصر ساختاری و پیام اخلاقی مربوط به حکایات و قصههای عامیانه به کار رفته در مثنوی مورد بررسی قرارگرفته اند. روش تحقیق مطالعه ی حاضر بصورت کتابخانه ای می باشد و داده های مورد نیاز از منابع معتبر شاملکتب، مقالات، همایش ها، سایت ها و ... استخراج شده اند. نتایج مطالع هی حاضر نشان می دهند که مولانا دربسیاری از حکایات از نمادهای طبیعی مانند حیوانات، اشیا و .... استفاده کرده است. زبان مولانا عامیانه است ومخاطب به راحتی با آن ارتباط برقرار می سازد. همچنین در اکثر حکایات، مولانا به نکوهش غرور و خودبینی ودعوت به رهایی از تن پرداخته است که این پیام ها در قالب حکایات عامیانه به زیبایی نقل شده اند.

Keywords:

مولانا , مثنوی معنوی , حکایات عامیانه , دفتر اول مثنوی , دفتر دوم مثنوی