رابطه صلاحیت های حرفه ای معلمان با خودراهبری یادگیری در دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه هشت آموزش و پرورش شهر تهران

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین صلاحیت های حرفه ای دبیران با خودراهبری در یادگیری دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه 8 آموزش وپرورش شهر تهران 96-1395 می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه منطقه 8 آموزش وپرورش شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می دهند که تعداد کل آن ها 1333 نفر است با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و با روش نمونه-گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این تحقیق از ابزار اندازه گیری صلاحیت های حرفه ای دبیران نیکنامی و کریمی(1388) و پرسشنامه استاندارد سنجش خود راهبری یادگیری دانش آموزان فیشر و همکاران(2001) استفاده شد. ضریب پایایی این پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/98 و 0/96 محاسبه شد. داده های بدست آمده بوسیله ی نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون های استنباطی، پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش گام به گام) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین صلاحیت های حرفه ای دبیران، صلاحیت های مدیریتی و فناوری از قابلیت پیش بینی کنندگی خودراهبری در یادگیری دانش آموزان برخوردارند که با افزایش یک انحراف معیار تغییر در نمرات این مولفه ها به ترتیب نمرات خوراهبری در یادگیری دانش آموزان به اندازه 0/54 و 0/21 انحراف معیار افزایش می یابد. همچنین یافته ها نشان داد بین صلاحیت های علمی-آموزشی ، صلاحیت های شخصیتی - رفتاری ، صلاحیت های اجتماعی ، صلاحیت های فکری ، صلاحیت های مدیریتی ، صلاحیت های اخلاقی ، صلاحیت های توسعه حرفه ای و صلاحیت های فناوری دبیران و خودراهبری در یادگیری دانش آموزان دوره متوسطه منطقه 8 آموزش وپرورش شهر تهران رابطه ی مثبت (مستقیم) و معنی دار وجود دارد.

Keywords:

صلاحیت های حرفه ای , خودراهبری در یادگیری , دبیران , دانش آموزان