واکاوی استفاده از ساختار های طبیعی بیومیمتیک در راستای رسیدن به معماری تطبیق پذیر

در این پژوهش علم بیونیک ساختاری یا همان بیومیمتیک مد نظر می باشد که استفاده از ساختارهای طبیعی، که درآن گیاهان، جانوران و یا کل اکوسیستم به عنوان پایه ای برای طراحی شبیه سازی می شوند، بخش در حال رشدتحقیقات در زمینه های معماری و مهندسی است. این پژوهش برآنست تا با واکاوی ساختارهای طبیعی، راهکارهایی برایرسیدن به معماری تطبیق پذیر را مورد بررسی قرار دهد و همچنین به بازتعریف مولفه هایی نظیر ساختار و هندسه بدنانسان و سایر موجودات و ارتباط آنها با محیط اطراف خود می پردازد. حال این پرسش بوجود میآید که آیا برای دست-یابی به معماری همساز با طبیعت تنها صورت برداری ظاهری از طبیعت می تواند معماری زیبا خلق کند برای دستیابیبه معماری تطبیق پذیر چه راهکارهایی وجود دارد در شیوه نخست، هدف طراح فقط تقلید از ظاهر بیرونی فرم هایطبیعی است به طوری که ساختمان تنها منعکس کننده ی زیبایی ظاهر از محیط اطراف است. در شیوه دوم، الهام ازساختار و فرآیندهایی که فرم طبیعی آنها را شکل داده اند، میباشد. ضرورت توجه معماران به این مسیله و همچنینبهره گیری از معماری تطبیق پذیر می تواند معماران خلاق را به هنرمندان سازه ای بدل کند. هم از این منظر که منبعیالهام بخش برای نوآوری های جدید ایجاد می کند و هم به دلیل پتانسیل آن به کمک معماری تطبیق پذیر راهی نوین درپیش روی معماران و طراحان قرار دهد.

Keywords:

معماری بیونیک , بیومیمتیک , انطباق پذیری , ساختار طبیعی , الهام از طبیعت , بیومیمکری