بررسی بکارگیری مصالح بهینه جهت طراحی و نماسازی در مناطق گرم و خشک فلات مرکزی ایران

بحث آسایش اقلیمی در طراحی بنا ازجمله ملزمات طراحی یک پروژه موفق معماری است. همه ی پروژه هایطراحی میبایست محیط را طوری اشغال کنند که نیاز به سوخت فسیلی و انرژیهای تجدید ناپذیر را تا حد زیادیکاهش و یا به طورکلی حذف کند و اینکه تمام اجزای ساختمان به صورت یک سیستم یکپارچه در جهت تامین نیازها وکاهش وابستگی به انرژی های تجدید ناپذیر گام بردارد. نمای ساختمان به عنوان یکی از اجزای اصلی این سیستم نقش بهسزایی در دفع یا جذب انرژی و تامین آسایش ساکنان دارد. از این رو باید در طراحی نمای ساختمان به رویکرد آن درمواجهه با شرایط اقلیم و بهره گیری از ظرفیت های موجود اقلیمی توجه کرد. اقلیم گرم و خشک فلات ایران دارای شرایطخاص آب و هوایی است. ازآنجاکه تابش آفتاب در این منطقه شدید است در نحوه طراحی بنا و نمای آن تاثیر مستقیمدارد. در این پژوهش در نظر داریم با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با توجه به مطالعات کتابخانه ای و میدانی بهچگونگی انتخاب نوع مصالح نما و استفاده بهینه از ظرفیت های موجود در این اقلیم بپردازیم.

Keywords:

اقلیم گرم و خشک , فلات مرکزی ایران , مصالح بهینه , نماسازی