بررسی اجتماع پذیری محیط های الهام گرفته از الگوهای طبیعی و استفاده از آن در طراحی مجموعه تجاری

فضاهای عمومی شهری به عنوان محیط های انسان ساخت عموما مکان تعامل و رفتارهای جمعی هستند و نقش تحقق روحاجتماعی مطلوبیت جمعی را در خود دارند. برای تحقق روابط اجتماعی، توجه به ویژگی های اجتماع پذیری مکان اهمیت دارد. اینتحقیق بر آن است تا نقش ادراک طبیعت و عناصر طبیعی در محیط انسان ساخت را بر اجتما ع پذیری محیط های کالبدی عمومیو اشتیاق به فعالیت در فضاها را مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد.مسیله افزایش فرصت های تعامل اجتماعی در ساختمان هایعمومی توسط طراحان، زمینه ساز کنکاش در خصوص نوع و میزان تاثیر عامل های انسانی- کالبدی و فرایند آن، در این موضوعگردید. در اینجا امکان ادراک طبیعت در فضاهای کالبدی به مثابه متغیر مستقلی است که برکیفیت اجتما ع پذیری فضاهای کالبدیبه عنوان متغیری وابسته موثر واقع می شود. داده ها در نرم افزار spss تحلیل همبستگی شدند و روابط معنادار بین متغیرهایدخیل در اجتماع پذیری، استنباط گردید. نتیجه نشان می دهد که اجتماع پذیری فضای عمومی معماری با همنشینی و ترکیبمناسب عامل های کالبدی- فضایی آن و روانی- اجتماعی استفاده کنندگانش، حاصل می آید. این اجتماع پذیری، با همساختی وسازگاری بالا بین کالبد فضا و رفتارهای تعاملی فرافردی، افزایش می یابدو ادراک طبیعت در محیط انسان ساخت اثر معناداری براجتما ع پذیری فضاهای کالبدی دارد.

Keywords:

اجتماع پذیری , تعاملات اجتماعی , فضای عمومی معماری , ادراک طبیعت , محیط کالبدی