تخصیص منابع در مخابرات دستگاه به دستگاه تحت شبکه های سلولی

در شبکه های سلولی کاربران باید به ایستگاه پایه متصل شوند ولی در مخابرات D2D این موضوع مورد سوال قرار گرفته و راه حل دیگری برایش ارایه شده که کاربران به طور مستقیم باهم ارتباط برقرار کنند. چالش های زیادی برای شبکه های D2D تعریف شده است که یک چالش مهم در اینجا افزایش نرخ داده است. پروتکل های مختلفی برای افزایش نرخ داده، بطور مثال استفاده تصادفی از منابع طیف دستگاه های سلولی ارایه شده است. با این حال برخی از این روندها هنوز هم بهینه نیستند و مشکلاتی از جمله تداخل بدلیل نزدیک بودن دستگاه ها به یکدیگر را دارند. در این مقاله، به منظور افزایش نرخ داده و افزایش طول عمر شبکه، با توجه به کاربردهای مختلف دستگاه های D2D مسیله تخصیص توان و فرکانس حل شده است و شیوه هایی براساس وضعیت کانال و مکان فیزیکی در جهت افزایش نرخ داده ارایه شده است، که تغییرات قابل قبولی در حالت های استفاده مجدد فراسو و فروسو مشاهده می شود. یکی از مسیله های اساسی در شبکه های D2D تداخل است که در این مقاله مشاهده می شود که تداخل نیز کاهش یافته است. نتایج شبیه سازی به درستی گویای عملکرد بهتر این راهبرد نسبت به حالت استفاده تصادفی از منابع طیف را نشان می دهد.

Keywords:

نرخ داده , شبکه های D2D , دستگاه های سلولی , حالت استفاده مجدد