اهمیت گیاهان شورپسند در تغذیه ی دام

پژوهش های مختلفی در رابطه با ارزش غذایی گیاهان شورپسند و بومی منطقه از جمله: دانه شور (Gamanthus gamocarpus) ، چشموک (Salsola crassa) ( سراج ( Petrosimonia glauca )، نرمه شور (Halocaris sulphurea) ، پوک شور (Halotis occulta) ، خارشتر ( Alhagi sp )، کنگر ( Gundelia tournefortii ) و جارو ( Kochia prostrata ) در تغذیه دام در ایستگاه تحقیقات سبزوار صورت گرفته است. ترکیبات شیمیایی، قابلیت هضم، ارزش رجحانی، مصرف اختیاری، شاخص ارزش غذایی، جیره نگهداری، احتیاجات آبستنی و تاثیر گیاهان شورپسند بر عملکرد گوسفندان داشتی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش ها، نتایج متفاوتی را برای گونه های مختلف نشان می دهد که دلایل آن را می توان به ترکیبات شیمیایی گیاهان از نظر میزان ماده خشک، پروتیین، چربی، خاکستر،... و نیز خصوصیات فیزیکی گیاهان نسبت داد. گیاهان خارشتر، کنگر و جارو ازارزش غذایی نسبتا خوبی برخوردارند و تقریبا از حد متوسط تا بالا قرار دارد. همچنین با داشتن مواد مغذی و ترکیبات شیمیایی ارزشمند برای تغذیه نشخوارکنندگان، خصوصا گوسفندان مناطق خشک و نیمه خشک به صورت جایگزینی با مخلوط کاه گندم و یونجه خشک، احتیاجات نگهداری، آبستنی و شیرواری دام های داشتی نظیر گوسفند بلوچی را می تواند تامین نماید و به صورت جایگزین بخش علوفه ای جیره قابل توصیه است.

Keywords:

ارزش غذایی , خوشخوراکی , ارزش رجحانی , گوسفند , کویر