اثر افزودن نانوالیاف لیگنوسلولزی بر قابلیت آبگیری در فرآیند تولید مقوای بازیافتی

نانو الیاف سلولزی، اخیر با توجه به ویژگی های منحصر به فرد خود از قبیل سطح ویژه زیاد، زیست تخریب پذیری، چگالی کم، خواص مکانیکی مناسب و تجدید پذیری در زمینه های گوناگون مورد توجه قرار گرفته است. اما، از موانع موجود در بهره گیری از نانو الیاف سلولزی و به خصوص در کاغذهای با وزن پایه بالا، مشکل قابلیت آبگیری از خمیرکاغذ می باشد. لذا در این تحقیق، نانو الیاف لیگنوسلولزی از ماده اولیه کارتن های کنگره ای کهنه با روش مکانیکی سوپر آسیاب دیسکی تولید شد و در ادامه اثر افزودن مقادیر مختلف آن بر قابلیت آب گیری از خمیر کاغذ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن هر یک درصد از نانو الیاف لیگنوسلولزی حاصل از کارتن های کنگره ای کهنه سببکاهش حدود 9 درصدی قابلیت آبگیری از خمیر کاغذ شد و این کاهش قابلیت آب گیری تقریبا روند خطی داشته است.

Keywords:

نانوالیاف لیگنوسلولزی , قابلیت آب گیری , مقوای کنگره ای کهنه