بررسی اثربخشی رویکرد چشم انداز زمان بر بهبود سبک تصمیم گیری دختران نوجوان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد چشم انداز زمان بر بهبود سبک تصمیم گیری دختران نوجوان شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و انتخاب به صورت تصادفی بود. جامعه آماری دانش آموزان دبیرستان در شهرستان اصفهان بودند که با استفاده از روش نمونه-گیری خوشه ای چند مرحله ای 30 نفر از متقاضیان به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش گنجانده شدند. به منظور سنجش سبک های تصمیم گیری از پرسشنامه سبک تصمیم گیری اسکات و بروس استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. بررسی ها نشان داد که آموزش رویکرد مبتنی بر چشم انداز زمان توانسته بر سبک تصمیم گیری دختران نوجوان اثر بگذارد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که که بین پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در متغیرهای سبک تصمیم گیری عقلایی sig=0/005 سبک تصمیم گیری شهودی sig=0/007 سبک تصمیم گیری اجتنابی sig=0/002 و سبک تصمیم گیری آنی sig=0/004 تفاوت معنادار می باشد و ناشی از مداخله آموزش رویکرد چشم انداز زمان می باشد. اما در متغیر سبک تصمیمگیری وابستگی sig=0/509 تفاوت معناداری مشاهده نشد

بررسی اثربخشی رویکرد چشم انداز زمان بر بهبود سبک تصمیم گیری دختران نوجوان Keywords:

رویکرد چشم انداز زمان , سبک های تصمیم گیری , دانش آموزان