اثربخشی موسیقی درمانی بر بهبود عزت نفس جنسی، رضایت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی زنان جوان متاهل abstract
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی
موسیقی درمانی بر بهبود عزت نفس جنسی،
رضایت زناشویی و کاهش
تعارضات زناشویی زنان جوان متاهل بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان جوان متاهل مراجعه کننده به مرکز خدمات روانشناسی ومشاوره مهرآیین شهر تهران در سال 1396 را تشکیل دادند. با استفاده روش نمونه گیری هدفمند تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت 4 جلسه مداخله
موسیقی درمانی بدون کلام قرار گرفتند. و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای از
موسیقی درمانی بدون کلام ندیدند. بعد از اتمام جلسات درمانی از هر دو گروه در شرایط یکسان پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه
عزت نفس جنسی توسط دویل زینا و اسچوارز( 1966 )، پرسشنامه
رضایت زناشویی انریچ(فوروز و السون، 1989 ) و پرسشنامه تجدید نظر شده
تعارضات زناشویی براتی و ثنایی( 1372 ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده هااز تحلیل کواریانس چندمتغیره صورت گرفت. بررسی های آماری نشان داد که
عزت نفس جنسی و
رضایت زناشویی پس از مداخله
موسیقی درمانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری افزایش یافته است. همچنین
تعارضات زناشویی پس از مداخله
موسیقی درمانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهشیافته است. بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گیری کرد که مداخله موسیقی می تواند شیوه مناسبی برای بهبود عزت نفس جنسی،
رضایت زناشویی و کاهش
تعارضات زناشویی زنان جوان متاهل باشد.