طراحی فرایند دماپایین برای تثبیت میعانات گازی با هدف توسعه روش جز به جز و افزایش تولید

هدف اصلی این پژوهش بهبود کاربرد روش تقطیر در پایدارسازی میعانات گازی با طراحی فرایند دماپایین می باشد. در این تحقیق واحد 103 فازهای 17 و 18 پارس جنوبی موردمطالعه قرارگرفته و این واحد عملیاتی با استفاده از نرم افزار اسپن هایسیس شبیه سازی شده است. در راستای تحقق هدف پژوهش، سه پیشنهاد امکان پذیر که اساس آنها ایجاد دمای پایین برای چگالش بخار حاصل از تثبیت در برج تقطیر فعلی می باشد، ارایه شده است. لازم به ذکر است، در طول تحقیق مناسب ترین ابزار برای تحلیل و مقایسه عملکرد روند فعلی و پیشنهادهای مطرح شده، بررسی نمودارهای رفتار فازی در برج تقطیر است. در پیشنهاد اول پس از سردسازی و تفکیک، کل میعانات بازیابی شده به خوراک ورودی افزوده می شوند. نتایج بررسی نشان داد این فرآیند راندمان کمی دارد و باید اصلاح گردد. در پیشنهاد دوم کل میعانات استحصالی به خوراک برج تثبیت افزوده شدند و به این ترتیب دربخش های دیگر اتلاف هیدروکربن ها وجود نداشته و میزان تولید واحد 103 به میزان 105.6 تن در روز افزایش می یابد. در راه حل ارایه شده سوم هدف کاهش اتلاف هیدروکربن ها و افزایش تولید مایعات گاز طبیعی ( NGL ) فازهای 17 و 18 با فراورش مجدد کندانس های گرفته شده از جریان بخار بود. نتایج حاصل از این فرآیند نشان داد که با استفاده از یک دفع کننده جانبی می توان پس از سردسازی، تفکیک فازی و تثبیت مایعات استحصالی، روزانه 114.79 تن NGL را به تولید واحد 105 اضافه نمود.

Keywords:

میعانات گازی , تثبیت میعانات , دفع کننده جانبی , شبیه سازی فرایند دماپایین