تاثیر اخلاق حرفه ای کارکنان بر تسهیم دانش با میانجیگری خودکنترلی کارکنان

مدیریت ارزش های اخلاقی در محیط کار، موجب مشروعیت اقدامات مدیریتی می شود، انسجام و تعادل فرهنگی را باعث می شود و ضمن تقویت خودکنترلی کارکنان، بستر فرهنگی را برای تقویت تجربه و دانش کارکنان مهیا می سازد. موضوع تحقیق، بررسی تاثیر اخلاق حرفه ای کارکنان بر تسهیم دانش با میانجیگری خودکنترلی کارکنان است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه کارکنان سازمان دیوان محاسبات کشور در حوزه های اداری استان های؛ گلستان، مازندران، خراسان شمالی، خراسان جنوبی و خراسان رضوی بوده است که تعداد 257 نفر را تشکیل داده اند. در واقع، نمونه ها شامل کل جامعه آماری بوده و روش اتخاذ آنها، سرشماری بوده است. پرسشنامه های جمع آوری شده، پس از حذف موارد ناقص و مخدوش، به تعداد 225 نسخه در تجزیه و تحلیل شرکت داده شدند. در سنجش متغیرهای اصلی تحقیق، از ابزار پرسشنامه با مدل های اخلاق حرفه ای قاسم زاده و همکاران ( 1393 )، تسهیم دانش چانگ و همکاران ( 2013 ) و خودکنترلی تانجی و همکاران ( 2004 )، استفاده شد. در تحلیل آمار توصیفی جمعیت شناسی از نرم افزار SPSS و در تحلیل آمار استنباطی از نرم افزار PLS با روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. مدل برازش داده شده، معناداری آن و میزان اثر هر سازه بر متغیر وابسته خود را مورد بررسی قرار داده است. نتایج تحلیل اطلاعات، معناداری اثر متغیرها بر یکدیگر را با شدت متفاوت، حکایت کرده است؛ به طوری که ضریب آماره T برآورد شده در اثر اخلاق حرفه ای کارکنان بر تسهیم دانش برابر 0/543 نتیجه شده است و اینکه خودکنترلی کارکنان، اثر اخلاق حرفه ای کارکنان بر ابعاد تسهیم دانش را میانجیگری نکرده؛ اما اثر اخلاق حرفه ای کارکنان بر تسهیم دانش را به خوبی میانجیگری کرده است.

Keywords:

ارزش های اخلاقی , اخلاق حرفه ای , تسهیم دانش و خودکنترلی کارکنان