بررسی مفهوم کارایی در مسکن معاصر

محق دیدگاه رایج در صنعت ساختمان کشور، طراحی، ساخت، تحویل و بهره برداری است و رابطه طراح و سازنده پس از ساخت و مشاهده نتایج عملکرد آن پس از بهره برداری قطع می شود. این در حالی است که ساختمان به عنوان نظامی پویا همواره تحت تاثیر تغییرات محیط درونی و بیرونی قرار گرفته و نیاز مجدد به طراحی و تغییرات دارد. براساس این ضرورت تحقیق حاضر تلاش می کند تا فاکتورهایی برای ارزیابی کارایی پس از بهره برداری از ساختمان با کاربری مسکونی ارایه دهد تا ضمن شناخت وضعیت موجود در طراحی از بازخوردها جهت شناسایی و اصلاح نواقص به ویژه در طراحی های بعدی استفاده گردد. روش تحقیق از نوع کاربردی توصیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده نیز کیفی بود. نتایج نشان داد کیفیت فضایی، امنیت فضایی، راحتی فضا، صرفه جویی در مصرف انرژی و اسایش محیطی فاکتورهای مناسب جهت ارزیابی کارایی مسکن پس از بهره برداری هستند.

Keywords:

معماری , کارایی , مسکن معاصر