بررسی نقش میان جیگری عملکرد مالی بر رابطه بین گزارشگری افشای زیست محیطی، اجتماعی و سهامداران نهادی

تقاضای روزافزون ذینفعان از شرکت ها برای پذیرش مسیولیت اجتماعی، شرکت ها را به درگیر شدن در مسیولیت زیست محیطی و اجتماعی تشویق کرده است. منظور از مسیولیت های اجتماعی سازمان، پیوستگی و اتخاذ میان فعالیت ها و ارزش های سازمان به گونه ای است که منافع تمام ذینفعان، شامل سهامداران، مشتریان، کارکنان، سرمایه گذاران و عموم جامعه، در سیاست و عملکرد سازمان منعکس شود. یک دیدگاه متفاوت که کمتر موردتوجه قرارگرفته، وجود یک رابطه با سایر متغیرهای مالی همانند متغیر عملکرد مالی به عنوان یک متغیر میانجی است. ازاینرو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش عملکرد مالی به عنوان یک میانجی گر بر رابطه بین گزارشگری مسیولیت اجتماعی و سهامداران نهادی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری سطح افشای اطلاعات زیست محیطی و اجتماعی از روش تحلیل محتوا استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران شکل داده است و شامل 126 شرکت فعال در صنایع مختلف طی سال های 1388 تا 1394 است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته های پژوهش بیانگر رابطه منفی معناداری بین افشای گزارشگری زیستمحیطی، اجتماعی با سهامداران نهادی است و از سویی دیگر، نتایج نشان میدهد که متغیر عملکرد مالی بهعنوان یک متغیر میانجی گر بر رابطه بین گزارشگری مسیولیت اجتماعی و سهامداران نهادی رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد.

بررسی نقش میان جیگری عملکرد مالی بر رابطه بین گزارشگری افشای زیست محیطی، اجتماعی و سهامداران نهادی Keywords:

مسیولیت اجتماعی , سهامداران نهادی , عملکرد مالی , مسیولیت اجتماعی جامعه