تاثیر پارامتر رنگ و نور بر روانبخشی فضاهای درمانی کودکان

پرداختن به فرآیند طراحی معماری فضاهای درمانی در جهت دستیابی به یک فضای و شفابخش برای بیماران دارای اهمیت بالایی است و نیاز به بررسی و شناخت تاثیر پارامترهای مختلف معماری در طراحی فضاها، دارد.متاسفانه در اکثر موارد این بررسی ها در حوزه کالبدی و عملکردی است و کمتر به مباحث دریافت حسی کاربر از هر فضا و مسایل روانشناختی پرداخته شده است. روانشناسی محیط یکی از رشته های تخصصی نوپا در معماری است که به تاثیر متقابل رفتار و عوامل و شرایط فیزیکی معماری و فضای محیط، می پردازد و فضاهای درمانی نیز با توجه به اهمیتی که در روند درمان بیماران دارند، نمونه مناسبی برای بررسی این تاثیر متقابل هستند. این فضاها بای محیطی کاملا آرام، با توجه به نیاز باشد. حال اگر مراجعه کنندگان کودکان باشند، اهمیت این موضوع دوچندان می شود. با توجه به گستردگی دامنه عوامل تاثیرگذار در بحث روانشناسی محیط برای ایجاد تمرکز در پژوهش، مطالعات در حوزه رنگ و نور، که یکی از عوامل حیاتی جهت حفظ سلامت جسم و تعادل روان و ارتقاء کیفیت زندگی هستند، محدود شده است. بخشد و استفاده نادرست از نور و رنگ نتیجه ای عکس در پی خواهد داشت. این پژوهش با این فرضیه که رنگ و نور در میزان سلامتی کودکان و روند بهبود آنان موثر است دنبال می شود زیرا کودکان تحت تاثیر آموخته های خود قرار ندارند و این مسیله موجب بیشتر شدن تاثیر عوامل بیرونی است و از طرفی در دریافت حسی کودکان از محیط، رنگ و نور حتی بیش از فرم موثر است. این پژوهش از نظر هدف در دسته پژوهش های کاربردی توسعه ای قرار دارد و با توجه به روش های گردآوری داده ها که بیشتر روش اسنادی است نوع داده ها کیفی و روش پژوهش توصیفی تحلیلی است. ابتدا به شناخت نوع تاثیرگذاری نور و رنگ به توصیف داده ها پرداخته می شود و سپس با تحلیل داده ها به میزان تاثیر آنها در کاهش میزان استرس و ترس کودکان از فضاهای درمانی پرداخته می شود.

Keywords:

فضاهای درمانی , نور در معماری , رنگ در معماری , فضاهای درمانی کودکان , روانشناسی محیط