بررسی دمایی و بهینه سازی ساختار سلول های خورشیدی سیلیکونی ناهمگن با لایه نازک ذاتی برای استفاده در مناطق گرمسیری

در حالی که مدلسازی حجم انبوهی از تحقیقات انجام شده در دمای استاندارد 25 درجه سانتیگراد انجام گردیده، تعداد بسیار محدودی از آنها در دیگر شرایط دمایی همچون مناطق گرمسیری که دمای بیش از 25 درجه را تجربه می کنند صورت گرفته است. از آنجا که افزایش دما عملکرد سلول را تحت تاثیر قرار می دهد، تعیین میزان تلفات و چگونگی تغییر پارامترهای سلول ناشی از این افزایش دما بسیار مهم می باشد. در این مقاله تاثیر افزایش دما بر پارامترهای خارجی سلول های خورشیدی سیلیکونی ناهمگن با لایه ذاتی بررسی گردید. نتایج شبیه سازی ها حکایت از کاهش بازدهی، کاهش فاکتور پرشدگی، کاهش ولتاژ مدار باز و افزایش بسیار جزیی چگالی جریان اتصال کوتاه داشت. همزمان با افزایش دمای سلول، با تغییر ضخامت لایه های سلول، نقش ضخامت بر کنترل پارامترهای خارجی سلول که به واسطه افزایش دما متحمل تغییر شده بودند بررسی و در هر مرحله ضخامت بهینه آن لایه استخراج گردید. با توجه به نتایج، تغییر ضخامت در یک لایه اثرات متفاوتی بر پارامترهای خارجی سلول داشته و از طرفی بر کنترل تغییرات ناشی از دمای این پارامترها بی تاثیر بود.

Keywords:

بهینه سازی , دما , سلول های خورشیدی , سیلیکون ناهمگن , ضخامت