بررسی اثربخشی آموزش‎های مدارس قرآنی بر مهارت روخوانی قرآن دانش‎آموزان مقطع ابتدایی (نمونه موردی؛ مدارس شهر بردسکن)

آموزش قرآن در برنامه های نظام آموزشی همواره مورد نظر بوده است. در یکی از آخرین آنها، ایجاد مدارسی ویژه با نام مدارس قرآنی در دستور کار قرار گرفته که به صورت کلاس های فوق برنامه در برنامه آموزشی مدارس جای گرفته است. تاثیرات آموزش های این مدارس صرفا محدود به موضوعات قرآنی نبوده و در برخی زمینه های دیگر، اثرات آموزش ها محسوس می باشد از جمله در زمینه اثراتی که بر روخوانی فارسی دانش آموزان شرکت کننده دارد که موضوع اصلی مقاله حاضر است. در این مقاله، با رویکرد تحقیقی طرح های آزمایشی کلاسیک به ارزیابی تاثیرات این آموزش ها بر روخوانی درس فارسی دانش آموزان ابتدایی پرداخته شده است. برای این منظور، شهر بردسکن به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید و دو گروه از دانش آموزان مقطع ابتدایی این شهر به عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل انتخاب شدند. از هر کدام از گروه ها، قبل و بعد از برگزاری این کلاس های آموزشی، آزمونی در زمینه مهارت های قرآنی در بخش های مختلف به عمل آمد با این تفاوت که دانش آموزان گروه کنترل در این کلاسها شرکت نکرده بودند. یافته ها نشان داد که این دوره های آموزشی تاثیراتی بر مهارت روخوانی درس فارسی دانش آموزان ابتدایی می گذارد. روشهای آماری شامل میانگین و انحراف استاندارد، نمودارهای شبکه ای، آزمونهای ناپارامتری و به ویژه تحلیل کواواریانس در این نتیجه گیری مورد استفاده قرار گرفتند. با توجه به این یافته ها، اثرات مدارس قرآنی را نباید صرفا محدود به هدف اصلی آنها که آموزش قرآنی است، دانست بلکه به عنوان یک هدف فرعی، می توان از اهمیت قابل توجه آموزش های مدارس قرآنی بر روخوانی فارسی دانست که یکی از مشکلات و اختلالات اساسی یادگیری در دوران آموزش ابتدایی می باشد.

Keywords:

مدارس قرآنی , پیش آزمون , پس آزمون , گروه آزمایش , گروه کنترل , نمودار شبکه ای , تحلیل کوواریانس