بررسی رابطه بین سبک رهبری خدمتگزار مدیران با انگیزش و رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین سبک رهبری خدمتگزار مدیران با انگیزش شغلی و رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی شهرستان پاکدشت انجام شده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش معلمان تربیت بدنی شهر پاکدشت بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس حجم نمونه براساس جدول مورگان تعیین شد. گردآوری داده ها با سه پرسشنامه سنجش سبک رهبری خدمتگزار، سنجش انگیزش شغلی و سنجش رضایت شغلی بودند. روش های آمار توصیفی میانگین، درصد و فراوانی و آمار استنباطی آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t تک نمونه ای و نیز رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن بود که بین سبک رهبری خدمتگزار مدیران با انگیزش شغلی و رضایت شغلی معلمان رابطه معناداری وجود دارد. یافته های آزمون t تک نمونه ای حاکی از آن بود که معلمان از نظر میزان انگیزش شغلی در سطح مطلوب و از نظر رضایت شغلی در سطح نامطلوبی قرار دارند. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین تمامی مولفه های سبک رهبری خدمتگزار مدیران و انگیزش شغلی معلمان رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین سه مولفه سبک رهبری خدمتگزار مدیران با رضایت شغلی معلمان رابطه معنادار وجود دارد. اما بین بعد توانمندسازی مدیر و رضایت شغلی رابطه معناداری وجود ندارد. مولفه های سبک رهبری خدمتگذار مدیران توانایی پیش بینی انگیزش شغلی و رضایت شغلی معلمان را دارند و واریانس انگیزش شغلی و رضایت شغلی معلمان مورد پژوهش را تبیین می کنند.

Keywords:

سبک رهبری , انگیزش شغلی , رضایت شغلی