تبیین جایگاه معماری مساجد در فرهنگ ایرانی- اسلامی

مسجد نمادی بی نظیر از معماری اسلامی و نمایشگاهی از هنر اسلامی است. مساجد مهمترین فضای معماری درسرزمینهای اسلامی است که علاوه بر گرایش دینی، نقشی اجتماعی،فرهنگی، سیاسی و... نیز ایفا کرده اند. درواقع اولین پدیده معماری اسلامی که با ورود اسلام در ایران نمود عینی پیدا کرد، مسجد بود. این بنا ها عمدتا معابد، کلیساها و آتشکده هایی بودند که بنا به ضرورت عملکردی تغییر شکل یافتند . در مساجد ایرانی، با تاکید بر عینیت بخشیدن به روح معنوی مکان و با عنایت به دامنه گسترده ای از نیاز های فردی، اجتماعی و اقتصادی انسان، مجموعه ای از اصول و ضوابط ملموس و محسوس در سازماندهی فضا های کالبدی مسجد بکار گرفته شد و محصول آن مکانی معنا دار با هویتی روشن، خوانا و قابل تصور و به یاد ماندنی است. معماری ایرانی- اسلامی، شیوهای از معماری است که تحت تاثیر فرهنگ ایرانی و اسلام بوجود آمده است. پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی وکمی با جمع آوری داده های کتابخانه ایست با تبیین جایگاه معماری مساجد که تکیه برپتانسیل های معماری ایرانی- اسلامی و اهل بیت (ع) دارد. این مقاله به بررسی معماری مساجد با تکیه بر فرهنگ ایرانی پرداخته، عناصر معماری مساجد را معرفی می کندو در نتیجه نقش هریک از عناصر را تشریح نموده و در نهایت شکوه معماری ایران که جلوه ای است از عظمت تاریخی، فرهنگی و دینداری، در قالب بنایی ارزشمند بنام مسجد را روایت می کند.

Keywords:

هویت اسلامی , فرهنگ ایرانی , معماری مسجد