بررسی الگوهای معماری پایدار در طراحی باغ موزه

در جوامع پویا و سرزنده شهری در طول زمان و در جهت تحقق ایده آلها و یا نیاز ساکنین شهرها، فضاهای مختلف و متنوعی پدید می آید که در مجموع منظر شهری را شکل میدهد. یکی از این فضاهای شهری،پارکهای شهری هستند؛ باغموزه ها نیز نوعی از پارکهای شهری ، با کارکردی خاصتر ، میباشند که میتوانند عملکرد ویژه تری در راستای نمایش آثار یا هدفی خاص در قالب موزه داشته باشند. باغها از مظاهر فرهنگی و تاریخی ملتها به شمار میآیند و انسانها با ساخت آنها به نوعی با طبیعت ارتباط برقرار نمودهاند. موزه مکانی است که به شما القاء می کند که به چه چیز و چگونه بیندیشید. مکان هایی هستند که تاریخ هنر را شکل می دهند و تاریخ را جمع آوری نموده و به نمایش در می آورند. در ایران بالا بودن مصرف انرژی نسبت به میانگین جهانی و استفاده از منابع تجدید ناپذیر چون نفت و گاز از یک سو و بحران هویت در معماری از سوی دیگر نیاز به حرکت به سوی توسعه پایدار ضروری می باشد .در جهت دستیابی به این مهم می بایست زیر ساخت های لازم فراهم گردد و یکی از مهم ترین این موارد تدوین سامانه ای جهت ارزیابی و کنترل این توسعه است. معماری پایدار که یکی از جریان های مهم معماری معاصراست، عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. از طریق معماری می توان جامعه را از مطلوبیت و ارزش فراوان اقتصادی و زیست محیطی انرژی هایی که نام های بی زیان، سبز، آرام و... مشهور شده مطلع کرد. ارتقای کیفی زندگی اجتماعی ، یکی از مشغله های جدی منظر پایدار به شمار می رود، به نظر می رسد بهره گیری از اصول طراحی منظر پایدار در طراحی مناظر طبیعی می تواند این گستره های هویت ساز را به جایگاه والا و اصلی خود باز گرداند.

بررسی الگوهای معماری پایدار در طراحی باغ موزه Keywords:

معماری پایدار , توسعه پایدار , طراحی معماری , باغ موزه