توسعه میانافزای بافت فرسوده شهری با رویکرد گردشگری ( مورد مطالعه: محله زینبیه اصفهان )

با توجه به این که مدت هاست مراکز شهری با مسایل پیچیده ای همانند فرسودگی زودرس، زمین های قهوه ای، کاهش ایمنی، امنیت و ... روبرو هستند، یکی از نظریه هایی که در سال های اخیر در این زمینه مورد توجه متخصصان، برنامه ریزان و سیاست گذاران شهری قرار گرفته، موضوع توسعه میان افزا است. این رویکرد به توسعه در درون محدوده و باز توسعه محدوده با استفاده از پتانسیل های درونی آن می پردازد. امروزه گردشگری در هزاره ی جدید به بزرگ ترین منبع درآمد و به پدیده ای تاثیرگذار در اقتصاد جهانی تبدیل شده است، به طوری که برنامه ریزی و توسعه ی گردشگری به منزله ی یکی از منابع بسیار مهم کسب درآمد و ایجاد اشتغال، محسوب شده است.پژوهش حاضر با هدف ارایه یک برنامه مناسب جهت توسعه میان افزا در بافت فرسوده در محله ی زینبیه اصفهان، در جهت رونق گردشگری می باشد. محدوده مکانی تحقیق محله زینبیه اصفهان است این پژوهش از نوع کاربردی و از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد و با استفاده از تکنیک SWOT، به ارایه راهبردها و راهکارها پرداخته است.نتایج بدست آمده از ارزیابی ماتریس عوامل داخلی و خارجی، راهبرد WT استخراج شد که در زمینه بعد کالبدی راهبردهایی از جمله: بازنگری در بازسازی و احیاء بافت فرسوده و استفاده بهینه از این فضاها برای ایجاد کاربری های متناسب با گردشگری ،تجمیع پلاک های ریزدانه و فاقد کیفیت، بازنگری در استفاده بهینه از زمین های بایر در جهت ایجاد مراکز اقامتی در محله، بازنگری در استفاده بهینه از زمین های بایر در جهت ایجاد خدمات و کاربری های مورد نیاز محله ، افزایش امکانات رفاهی و فراغتی مورد نیاز ساکنین وگردشگران و ...برای رونق گردشگری ارایه شد.

Keywords:

بعد کالبدی , توسعه میان افزا , گردشگری , محله زینبیه اصفهان