بررسی تریاژ، اقدامات و مراقبتهای صحیح اورژانسی توسط مردم در حوادث خرم آباد abstract
شایعترین حوادث درجامعه امروز، تصادف اتومبیل می باشد که هر روزه در ترافیک شهری اتفاق افتاده و دامنه آن روز به روز وسیعتر می گردد. عوارض ناشی از تصادفات از هر نظر بارعظیمی بر دوش اجتماع هستند. بطوریکه شرکتهای بیمه در ایران سالانه 255 میلیارد تومان بابت خسارت جانی (فوت، نقص عضو) می پردازند. حوادث ترافیکی ایران (30 در ده هزار) نه تنها میزان آب در جمعیت، بلکه نسبت به کل عمر از دست رفته به جهان بالاتر می باشد. در نتیجه بار اقتصادی عظیمی جهت هزینه درمان ، نوتوانی، بیکاری، … به خانواده و جامعه و دولت وارد می نماید. 7/5 درصد از کل مرگها را حوادث ترافیکی به خود اختصاص داده بطوریکه 50 درصد از مرگهای ناشی از این حادثه قبل از رسیدن به بیمارستان و اغلب در همان محل بوقوع می پیوندد . در این میان با انجام کمکهای اولیه بطور
صحیح هنگام وقوع حادثه و انتقال
صحیح و سریع مصدوم می توان ناتوانیها،معلولیتها، مرگ و میر، درد و رنج … مصدومقبل از انتقال او به بیمارستان و سایر هزینه های مرتبط با درمان را کاهش داد. در این راستا توصیفی تحلیلی با هدف تعیین آگاهی و عملکرد
عابرین در مورد انجام
اقدامات صحیح اورژانسی در تصادفات جاده ای خرم آباد انجام گرفت.
مواد و روش: 165 عابر بطور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مشتمل بر اطلاعات فردی و سوالات آگاهی و چک لیست عملکرد در 5 گروه سوال دسته بندی شده اند (ایست قلبی و تنفسی، شکستیگها، شوک، خونریزیها، ضربه سر) بود. اطلاعات در یک مرحله جمع آوری شد.
یافته ها: 77/6% نمونه ها مذکر با میانگین سنی 27/7 سال که 37/6% دیپلمه بودند. درمورد شناخت علایم ایست قلبی تنفسی 43/6% نمیدانستند، 40/6% اظهار نمودند که اقدام به علمیات احیاء می نمایند، اما
اقدامات آنها بر طبق اصول
صحیح نبود. اطلاعات 30/9% در مورد شکستیگها خوب بود. بطوریکه 67/2% اظهار داشتند که در مواجهه با شکستگی عضو را بیحرکت و آتل بندی می نمایند. اما اقدام فوق درناحیه گردن و قفسه سینه فقط توسط 13/5% بطور
صحیح انجام گرفت. درمورد قرار گرفتن درموقعیت
اورژانسی 91/5% اظهار نمودند که بعلت عدم آگاهی و ترس از گرفتار شدن کاری انجام نخواهند داد. 10/30% نمونه ها از علایم خونریزی داخلی شناخت داشتند اما اکثریت دارای عملکرد متوسطی از این اورژانس بودند. 55/1% از علایم ضربه سر آگاهی نداشتند و در مورد کمک رسانی اکثریت عملکرد ضعیفی داشتند. آزمون آماری رابطه معناداری بین سن و عملکدر و اگاه یو عملکرد نشان داد.
بحث: نتایج نشان داد که آگاهی و عملکرد نمونه ها تقریبا ضعیف است، که با آموزشهای
صحیح و عملی می توان آگاهی و عملکرد افراد را افزایش و آنها را برای ارائه خدمات در مواجهه باموقعیتهای
اورژانسی آماده نمود. بنابراین آموزش کمکهای اولیه به افراد جامعه بهترین روش گاهش مرگ و میر و ناتوانی … می باشد. لذا پیشنهاد می شود آموزش کمکهای اولیه با هماهنگی سازمانهای مربوطه به افراد جامعه داده شود.