بررسى تاثیرات تزریق ویتامین E وسلنیوم بر سطح فراسنجه هاى بیوشیمیایى خون در اسب نژاد ترکمن
Publish place: 12th Congress of Iranian Veterinary Students
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 525
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IVSC12_050
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397
Abstract:
هورمون هاى تیروییدى نقش اساسى در متابولیسم پایه بدن دارند و کاهش سطح سرمى این هورمون ها مى تواند روى کارآیى اسب تاثیر منفى داشته باشد. عوامل مختلفى در کاهش سطح سرمى این هورمون ها دخیل است که یکى از این عوامل تزریق بى رویه ویتامین E سلنیوم جهت تقویت قدرت عضلانى اسب ها قبل از مسابقات است.این مطالعه به منظور بررسى اثرات ویتامین E سلنیوم بر سطح سرمى آلبومین، گلوبولین، پروتیین، فسفر، ترى گلیسرید، کلسیم، فسفاتاز قلیایى، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در اسب نژاد ترکمن انجام شد. روش کار: در این مطالعه 16 راس اسب نژاد ترکمن با سنین تقریبا یکسان (5 ساله) انتخاب شدند و به دو گروه نر و ماده طبقه بندى شدند که در شرایط یکسان نگهدارى میشدند. در هر گروه به 4 راس ویتامین selenium-E به مقدار 1 سى سى به ازاى 30 کیلوگرم وزن بدن با فاصله 2 روز یکبار به مدت 10 روز تزریق شد و 4 راس به عنوان شاهد، تحت تزریق سرم فیزیولوژى قرار گرفتند. با فاصله هر دو روز از اسب هاى هر گروه خون گیرى به عمل آمد. پس از جداسازى سرم میزان فراسنجه هاى بیوشیمیایى خون به روش اسپکتو فتومترى اندازه گیرى شد. بحث و نتیجه گیرى: نتایج این مطالعه نشان داد که مقایسه میانگین سرمى آلبومین، فسفر، ترى گلیسرید، فسفاتاز قلیایى، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در اسب هاى مورد مطالعه تغییرات آمارى معنى دارى ندارد. در حالى که مقایسه میانگین سرمى پروتیین و گلوبولین اسب هاى هر دو گروه نر و ماده با گروه شاهد اختلاف آمارى معنى دارى بعد از سومین تزریق ویتامین selenium-E نشان داد(> P05/0). همچنین مقایسه میانگین سرمى کلسیم تغییرات آمارى معنى دارى بعد از دومین تزریق ویتامین selenium-E در اسب هاى نر و بعد از چهارمین تزریق ویتامین selenium-E در اسب هاى ماده با گروه شاهد نشان داد(> P05/0). نتایج نشان داد که تزریق selenium-E مى تواند هم براى اسب هاى ماده مفید باشد و هم براى اسب هاى نر و اثرات جانبى در کبد و کلیه نخواهد داشت، اما پیشنهاد مى شود که سایر فراسنجه هاى بیوشیمیایى و هماتولوژیک نیز به طور کامل در سایر سنین هم بررسى شود.
Authors
مهدی منصوری
دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
جعفر رحمانی کهنمویی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، استادیار دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، تبریز، ایران
سجاد خدام زاده
دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
سیداصغر زاهد
دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز