ارزیابی خطر وقوع زمین لغزش در واحدهای ژیومورفیک حوضه آبریز پاوه با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره Topsis و AHP

زمین لغزش ها و دیگر انواع حرکات توده ای دامنه یکی از مخاطرات محیطی عمده محسوب می گردند. بررسی عوامل موثر دروقوع زمین لغز ش های یک منطقه و پهنه بندی خطر های حاصل از آن می تواند کمک موثری در کاهش خسارت هایحاصل از این پدیده یا دوری جستن از این مناطق بنماید. در ارتباط با این هدف در این تحقیق روش های تصمیم گیری چندمعیاره Topsis و AHP به عنوان روش های قابل استفاده و کاربردی به طور موردی در حوضه ی آبریز پاوه در استان کرمانشاهمورد استفاده قرار گرفته است. پس از تهیه ی تمام لایه های اطلاعاتی مورد نظر با استفاده از نقشه ها و منابع موجود ،شاخصهای محیطی موثر در وقوع زمین لغزش منطقه ی مطالعاتی بررسی شد و شاخص هایی نظیر زمین شناسی ، شیب ، بارش ،ارتفاع ، فاصله از گسل ، فاصله از آبراهه و کاربری اراضی به عنوان مهمترین عوامل موثر در لغزش مورد مطالعه قرار گرفتند.جهت وزن دهی شاخص ها از روش AHP و جهت اولویت بندی واحدهای ژیومورفیک جهت پهنه بندی مناطق مستعدلغزش از روش Topsis استفاده شد. نتایج حاصل از بکارگیری وزن دهی با روش AHP نشان داد که شاخص شیب دارایبالاترین وزن و به عنوان مهمترین معیار شناخته شد. همچنین نتایج حاصل از اجرای مدل Topsis نشان داد که واحد ارضی(A) دارای بیشترین پتانسیل و واحد ارضی (D) دارای کمترین پتانسیل وقوع زمین لغزش می باشد.

ارزیابی خطر وقوع زمین لغزش در واحدهای ژیومورفیک حوضه آبریز پاوه با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره Topsis و AHP Keywords:

لغزش , شاخص های محیطی , AHP , Topsis , حوضه آبریز پاوه