پیش بینی انگیزه پیشرفت بر اساس تاب آوری تحصیلی، رابطه معلم شاگرد و یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول و دوم شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی انگیزه پیشرفت بر اساس تاب آوری تحصیلی، رابطه معلم شاگرد و یادگیری خودتنظیمی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول و دوم شهر تهران زنان بود که 384 نفر از آنها از طریق روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان پرسشنامه انگیزه پیشرفت، مقیاس تاب آوری تحصیلی، پرسشنامه رابطه معلم شاگرد و پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان دادند که متغیرهای تاب آوری تحصیلی، رابطه معلم شاگرد و یادگیری خودتنظیمی با انگیزه پیشرفت همبستگی معنیداری دارند. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای پیشبین 31 درصد از واریانس انگیزه پیشرفت را تبیین می کنند.

پیش بینی انگیزه پیشرفت بر اساس تاب آوری تحصیلی، رابطه معلم شاگرد و یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول و دوم شهر تهران Keywords:

انگیزه پیشرفت , تاب آوری تحصیلی , رابطه معلم شاگرد و یادگیری خودتنظیمی