بیش از یک قرن است که رابطه انسان با جهان طبیعی، به دلیل طیف وسیعی از بحرانهای محیطی، به عنوان مقوله ای مهم وآزاردهنده مطرح شده است. جنبش توسعه پایدار، توجه به مسئله انرژی و بوم گرایی، در سطح وسیعی در رأس برنامه های فعلی بیشتر دولتهاست. انسان، امروز از لحاظ صرفه جویی در مصرف انرژی در موقعیتی قرار دارد که هیچگاه تا بدین وضعیت بحرانی نبوده است و این در حالی است که ساختمانها بیش از نیمی از مصرف انرژیِ جهان را به خود اختصاص داده اند.روشهای بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان بسیار متنوع است، یکی از این روشها،
دیوار ترومب می باشد.
دیوار ترومب اگرچه ظاهراً به عنوان اختراعی جدید شناخته شده، اما به عنوان یک تکنیک باستانی در معماری بومی کاربرد داشته و نقش مؤثری در گرمایش و سرمایش بناها ایفا می کرده است. این سامانه ایستای خورشیدی، که به صورت جذب غیرمستقیم کار میکند، انرژی تجدیدپذیر خورشید را جایگزین انرژی های فسیلی کرده و بنابراین کمک شایانی به صرفه جویی انرژی می نماید.این مقاله به بررسی و مطالعه
دیوار ترومب در معماری بومی پرداخته و روش تحقیق اصلی در آن، مبتنی بر روش تطبیقی و براساس مطالعات کتابخانه ای و به ویژه جستجو در سایتهای اینترنتی می باشد. در این مطالعه، ساختار
دیوار ترومب بومی تشریح شده و تفاوتهای آن با
دیوار ترومب مدرن مشخص گردیده است.
دیوار ترومب می رود تا با فراگیر شدن در معماری فردا، به عنوان یک سیمای موثر از طراحی ایستای خورشیدی بکار رود.