تحلیل خطر لرزه ای شهر بوشهر تحت تحریکات دو گسل پرخطر در منطقه به دو روش تعیینی و احتمالاتی

آغاز گسیختگی و انتشار آن در بخشی از طول گسل، سبب وقوع زلزله شده و امواج لرزه ای به سرعت در تمام جهات در پوسته زمین منتشر می شود. این امواج موجب تکان هایی شده که شدت و طول مدت لرزش آنها تابعی از پارامترهای مختلف از جمله، نوع ساختگاه، مکانیزم گسلش و فاصله محل ثبت این لرزش ها تا گسل است. بنابراین، به منظور طراحی مقاوم لرزه ای سازه های مختلف لازم است برآوردی از شدت حرکت زمین در نقاط مختلف در دست باشد که با عنوان نقشه های پهنه بندی لرزه ای در ضوابط و استانداردهای تحلیل و طراحی لرزه ای کشورهای مختلف ارایه می گردد. در این صورت لازم است که نسبت به انجام مطالعات تحلیل خطر لرزه ای، برای مناطق مختلف اقداماتی صورت گیرد و شدت حرکت زمین برای ترازهای مختلف خطر تعیین شود. یک رابطه کاهندگی، معمولا حداکثر شتاب زمین را به عواملی چون بزرگی زلزله، شرایط خاک منطقه، فاصله محل مورد نظر تا کانون زلزله و غیره مرتبط می سازد. همچنین، یک تحلیل خطر لرزه ای، دربرگیرنده مطالعات جامع لرزه شناسی از ساختگاه مورد نظر بوده که پس از مدلسازی منابع لرزه ای واقع در محدوده مشخصی از سایت، منجر به تولید منحنی خطر ترکیبی ساختگاه می شود. از منحنی خطر تولید شده می توان نسبت به استخراج شتاب های حداکثر حرکت زمین با احتمال فراگذشته ای مختلف اقدام نمود. در این مقاله، خطر زمین لرزه در شهر بوشهر به دو روش تعیینی و احتمالاتی بررسی شدهاست. از دو مدل کاهندگی برای این بررسی استفاده شده و نتایج منحنی های خطر برای دو گسل پرخطر در منطقه و حداکثر شتاب زمین برای احتمال های فراگذشت 2، 10 و 90 درصد آورده شده است.

Keywords:

گسل , زلزله , تحلیل خطر لرزه ای , منحنی خطر , رابطه کاهندگی , احتمال فراگذشت