مقایسه اثر تمرینات ایروبیک و پیلاتس بر عملکرد شناختی زنان سالمند

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر دو نوع تمرین ایروبیک و پیلاتس بر عملکرد شناختی زنان سالمند می باشد. بدین منظور، 54 سالمند به صورت دردسترس انتخاب گردیدند و به شکل تصادفی به سه گروه تمرین ایروبیک میانگین سنی 67/78±4/85 سال، تمرین پیلاتس (با میانگین سنی 66/50±5/49 سال) و بدون تمرین (کنترل) (با میانگین سنی 68/58±6/27 سال) تقسیم شدند. گروه های تجربی بهمدت 12 هفته، سه جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه در تمرینات مربوطه شرکت کردند و شرکت کنندگان گروه کنترل نیز ملزم شدند که در هیچ گونه تمرینات سازمان یافته ای شرکت نکنند و تنها به فعالیت های روزانه خود مشغول باشند. شایان ذکر است که عملکرد شناختی، قبل و بعد از دوره مداخله اندازه گیری شد. همچنین، به منظور سنجش عملکرد شناختی از آزمون دسته بندی کارت ( ویسکانسین استفاده شد و جهت تحلیل داده ها، تحلیل واریانس یک راهه با کمک نرم افزار اس. پی. اس. اس(نسخه 16 به کار رفت. یافته ها نشان می دهد که هم تمرینات ایروبیک و هم تمرینات پیلاتس باعث بهبود عملکرد شناختی در مولفه خطای درجاماندگی (شکل گیری مفاهیم، سودبردن از تصحیح و انعطاف پذیری شناختی) می شود P<0.001 همچنین، برمبنای یافته ها، اختلاف معناداری به لحاظ آماری بین گروه های تحت مطالعه از منظر مولفه تعداد طبقات تکمیل شده (نگهداری مفاهیم) مشاهده نمی شود P=0.052 علاوه براین، نتایج بیانگر این است که تمرینات پیلاتس نسبت به تمرینات ایروبیک، به لحاظ اثرگذاری بر عملکرد شناختی در مولفه خطای درجاماندگی مفیدتر می باشد P<0.05 به طورکلی، می توان گفت که استفاده از تمرکزهای ذهنی مکرر که ماهیت ورزش پیلاتس می باشد ممکن است عامل برتری این ورزش نسبت به ایروبیک در بهبود بیشتر عملکرد شناختی باشد.

مقایسه اثر تمرینات ایروبیک و پیلاتس بر عملکرد شناختی زنان سالمند Keywords:

سالمندی , پیلاتس , ایروبیک , عملکرد شناختی