ارتباط بین ضخامت های مرکزی قرنیه و لایه ی فیبر عصبی شبکیه با عیوب انکساری

هدف: بررسی ارتباط بین ضخامت مرکزی قرنیه و ضخامت لایه ی فیبر عصبی شبکیه در افراد امتروپ، مایوپ، هایپروپ. روش بررسی: 180 چشم ( 64 چشم امتروپ، 70 چشم مایوپ و 46 چشم هایپروپ) در محدوده ی سنی 18-35 سالف به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد شرکت کننده در طرح دارای سلامت عمومی چشم و عدم سابقه ی جراحی چشم بودند.الگوی پاکیمتری آنان در بخش مرکزی قرنیه و همچنین پارامترهای شبکیه با استفاده از دستگاه OCT Optovue (Optovue Optical Coherence Tomography) اندازه گیری گردید. یافته ها: میانگین ضخامت قرنیه در گروه امتروپ 536/14±33/76 مایوپ 539/67±33/05 و در هایپروپ ها 543/28±43/40 میکرون P<0/005 بود. ضخامت لایه فیبر عصبی رتین RNFL در گروه مایوپها 114/21±17/27 وامتروپ 121/05±22/84 و هایپروپ 120/45±21/22 میکرون بود P<0/005 در تحلیل تک متغیری، در گروه مایوپی و هایپروپی، ضخامت مرکز قرنیه با ضخامت RNFL ، ارتباط مثبت دارد.نتیجه گیری: وجود ارتباط مثبت بین ضخامت مرکزی قرنیه و لایه فیبر عصبی شبکیه RNFL در گروه های هایپروپ و مایوپ نشان می دهد که افراد با قرنیه های ضخیم تر، RNFL ضخیم تری دارند. در چشم ها با مایوپی بیشتر، انتظار RNFL نازکتر و در چشمها با هایپروپی بیشتر انتظار RNFL ضخیمتر را داریم. ضخامت مرکزی قرنیه CCT با میزان عیوبانکساری رابطه ی معنی داری از نظر آماری نداشت در حالی که ضخامت لایه فیبر عصبی رتین با تغییر عیوب انکساری مرتبط است P<0/001

Keywords:

ضخامت قرنیه , ضخامت شبکیه , عیوب انکساری , دستگاه توموگرافی همدوسی نوری