مداخله به هنگام در حوزه شنوایی، زبان و دلبستگی کودکان ناشنوای زیر دو سال

هدف: با توجه به اهمیت مداخله به هنگام و نقش تعاملات اولیه والد کودک در رشد زبان، مهارت های ارتباطی و قابلیت های اجتماعی هیجانی کودکان ناشنوا تدوین برنامه توانبخشی خانواده محور با هدف توانمندسازی والدین به عنوان درمانگر اصلی ضروری است.روش بررسی: با استفاده از نمونه گیری هدفمند 62 نفر از کودکان ناشنوای شدید به بالای زیر 2 سال که یا تحت عمل کاشت حلزون شنوایی قرار گرفته بودند و یا کاندید دریافت کاشت حلزون شنوایی بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش از برنامه جامع توانبخشی خانواده محور بهره بردند. برای بررسی مهارت های ارتباطی و اجتماعی هیجانی از ابزارهای آزمون طبقه بندی عملکرد شنیداری ( Categories of Auditory Performance; CAP )، نیمرخ مقیاس رشدی رفتار نمادین و ارتباط/ سیاهه کودک نوزاد Communication and Symbolic Behavior Scale Developmental Profile/infant toddler checklist; CSBSDP و پرسشنامه سنین و مراحل اجتماعی – هیجانی ( Ages and Stages Questionnaire- Social Emotional; ASQ SE ) استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها به روش تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه گیری مکرر حاکی از آنست که برنامه جامع توانبخشی خانواده محور در افزایش نمرات مهارت های ارتباطی و اجتماعی هیجانی کودکان ناشنوای شرکت کننده در پژوهش موثر بوده است. همچنین در مرحله پیگیری نیز اثربخشی این برنامه بر متغیرهای وابسته پژوهش پایدار است. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش حاضر حاکی از تاثیر برنامه جامع توانبخشی خانواده محور بر رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی هیجانی در کودکان ناشنوا میباشد. لذا کاربرد این برنامه در مراکز توانبخشی کودکان ناشنوا توصیه می شود.

Keywords:

برنامه جامع توانبخشی خانواده محور , مهارت های ارتباطی , مهارت های اجتماعی هیجانی , کودکان ناشنوا