تصویر و نشانه های نوشتاری در رمزگذاری اطلاعات

تقدم تاریخی حضور تصاویر بر اختراع خط (و البته تاکید عده ای از فلاسفه مانند هایدگر به فرایند دیدن و نقش تصاویر در شناخت طبیعت) باعث شده است که تعدادی از زبان شناسان و فلاسفه معاصر مانند ویلم فلوسر بسیار پیش تر ر وند و اختراع خط را گامی به عقب در جهت شناخت جهان بدانند. در این نوشتار قصدی بر تایید یا ردنظر فلوسر وجود ندارد و نکته مهم، یافتن پاسخی برای این سوال است که: آیا می توان همه اطلاعات، و به دنبال آن معنایی را که در تصویر وجود دارد، به تمامی با نشانه های نوشتاری منتقل کرد برای پاسخ به این سوال تلاش می شود تا اندیشه های فرد درسکی در مورد چگونگی رمزگذاری اطلاعات شرح داده شود. از نظر درسکی، اطلاعات در تصویر به صورت آنالوگ ذخیره می شود و نشانه های نوشتاری حاوی اطلاعاتی هستند که به صورت دیجیتال رمزگذاری شده اند. براین اساس استدلال می شود که هرگز نمی توان توسط نشانه های دیجیتال تمامی اطلاعاتی را که در یک نشان آنالوگ وجود دارد منتقل کرد و البته مهم ترین عامل در این مورد قضایی است که نشانه های آنالوگ برای تفسیر و تاویل فراهم می آورند.

Keywords:

نشانه های تصویری , نشانه های نوشتاری , رمزگذاری اطلاعات , آنالوگ , دیجیتال