تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر توزیع درآمد در کشورهای در حال توسعه با تاکید بر ایران

در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، شکاف بین پس انداز ملی و نیازهای سرمایه گذاری موجب می شود که برای تحقق اهداف کلان اقتصادی به سرمایه گذاری مستقیم خارجی روی آورند. این کشورها افزون بر مشکل کمبود سرمایه، با مقوله توزیع نابرابر درآمد نیز مواجه هستند. در این مقاله اثر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر توزیع درآمد در کشورهای در حال توسعه طی دوره زمانی 1990 - 2014 با استفاده از روش پانل پویا بررسی شده است. همچنین، برای اقتصاد ایران، رابطه بلندمدت میان متغیرها برای دوره زمانی 1360 - 1394 با استفاده از روش ARDL بررسی شده است که نتایج آن یافته های روش دادههای تابلویی را تایید می کند. یافته ها بیانگر تاثیر مثبت و معنادار سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر ضریب جینی است. به علاوه در مدل غیر خطی برای کشورهای در حال توسعه با درآمد بالاتر از میانگین، فرضیه کوزنتس تایید شده ولی برای کشورهای در حال توسعه با درآمد پایین تر از میانگین محقق نشده است. متغیرهایی مانند مخارج دولتی و رشد تولید ناخالص داخلی در کشورهای با درآمد بالاتر از میانگین بر ضریب جینی تاثیر مثبت و معناداری داشته و نیز متغیرهای مالیات، اشتغال و باز بودن تجاری باعث بهبود توزیع درآمد شده اند. در این راستا توصیه های سیاستی نیز پیشنهاد شده است

Keywords:

سرمایه گذاری مستقیم خارجی , توزیع درآمد , کشورهای در حال توسعه , داده های تابلویی , ضریب جینی