با گسترش محدوده شهرها تعدادی از صنایع تولیدی و تبدیلی که در حاشیه واقع شده بودند در داخل محدوده های شهری قرار گرفته اند، این امر نه تنها در ایران بلکه در اکثر کشورهای صنعتی به عنوان مشکل روز صنایع تولیدی مطرح می باشد. جابجایی این صنایع به خارج از محدوده های شهری نیز به سادگی امکان پذیر نبوده و نیازمند هزینه و سرمایه گذاری کلان است. از طرف دیگر وجود این مراکز صنعتی در داخل محدوده های شهری و مسکونی پیامدهای مختلفی را به همراه دارد زیرا علاوه بر مشکلات زیست محیطی و بهداشتی ممکن است پاره دیگر از آلودگی ها مانند آلودگی صوتی، ترافیک، آلودگی هوا و غیره را به دنبال داشته باشند که باید برای تک تک آنها چاره اندیشی شود. در این مقاله به یکی از راهکارهای بهداشتی یعنی ایجاد سیستم فاضلاب در کارخانه های لبنی که در محدوده های شهری قرار داشته و با مسئله کمبود جا مواجه می باشند، پرداخته شده است. در این روش با استفاده از مهندسی سازه و تصفیه کارخانه های لبنی تحت تصفیه قرار می گیرند. از فواید این سیستم می توان به راندمان بالای تصفیه، نیازمندی به فضای کمتر و استفاده بهینه از شرایط طبیعی را ذکر نمود. در این روش پس از تهیه لجن فعال و تزریق و ذخیره آن در داخل بیواکتور، عملیات مرحله اول تصفیه فاضلاب پس از عملیات مقدماتی در داخل این بیوراکتور ها انجام می پذیرد، سپس فاضلاب خروجی با (BOD) کاهش یافته به داخل حوضچه های هوادهی وارد و در این مرحله با روش هوادهی فاضلاب تا (BOD) قابل قبول رسانده می شود که پس از ته نشینی، رسوب گیری و کلر زنی قابل استفاده در مصارف کشاورزی خواهد بود.