بررسی پدیده وابستگی مش در تحلیل غیر خطی اعضای بتن آرمه تحت اثر انفجار

اگرچه داده های آزمایشگاهی اطلاعات ارزشمندی را در خصوص رفتار اعضای بتن آرمه و پاسخ پسماند آنها ارایه می دهند، اما این آزمایشات چه به صورت مقیاس شده و چه در مقیاس واقعی از یک سو پرهزینه و وقت گیر بوده و از سوی دیگر، روندهای ارایه شده در طراحی و بررسی رفتار اعضا تحت اثر انفجار در دسترس نمی باشد. در حال حاضر، با استفاده از روش تحلیل اجزاء محدود غیر خطی، با یک زمان و هزینه کمتر، می توان پاسخ کامل اعضای بتن آرمه را تحت هرگونه شرایط بارگذاری از جمله انفجار بدست آورد. ظرفیت باربری یک عضو بتن آرمه وابسته به اندازه المان و نوع مش بندی گفته می شود هنگامی که مقادیر تخمینی وابسته به اندازه عضو باشند. در حقیقت وابستگی مقدار بار گسیختگی به اندازه المان به آزاد شدن انرژی الاستیک ذخیره شده به سبب انتشار ترک که نهایتا منجر به گسیختگی برشی تیر بتن آرمه می گردد، نسبت داده می شود. هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر اندازه المان در تحلیل غیرخطی اعضای بتن آرمه و دستیابی به پاسخ این سیوال می باشد که رفتار اعضای بتن آرمه تحت اثر انفجار آیا وابسته به اثرات ابعاد المان می باشد یا خیر. این هدف با مقایسه مقادیر آزمایشگاهی و نتایج مدلسازی عددی و پیش بینی شده دنبال می شود. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان میدهند که اجزاء مربعی منجر به نتایج نزدیک تر به واقعیت می شوند. بطور مثال، شبکه بندی مربعی با 7 درصد خطا در مقاومت نهایی و شکل پذیری در قیاس با نمونه آزمایشگاهی نزدیک ترین پاسخها را ارایه نموده است. همچنین بررسی در مورد ابعاد بهینه شبکه بیانگر آن است که یک اندازه مشخصه 25 میلیمتر برای اعضای بتن آرمه، مناسب ترین گزینه است

Keywords:

وابستگی مش , اثر اندازه المان , انفجار , تحلیل غیر خطی