اوضاع اجتماعی و اقتصادی دامغان در دوره قاجار(از آغاز تا سال 1310 ق)

تاریخ اجتماعی ایران آنچنان که بایسته است بررسی نشده است. علت عمده این امر کمبود منابع تاریخی و غالبا بی توجهی مورخان به احوال رعایا بوده است، ولی از دوران قاجار منابع بسیار و متنوعی باقی مانده است که بسیاری از آنها، همچون خاطره نویسی ها، به سبب ماهیتشان به احوال عامه توجه کرده اند.هدف این پژوهش بررسی علل پسرفت اقتصادی شهر دامغان و تاثیر آن در اوضاع اجتماعی این شهر در اوایل و اواسط دوران قاجار (از آغاز تا حدود1310 ق) از منظر مطالعات تاریخ اجتماعی و تاریخ محلی است. شهر کهن دامغان در مسیر راه های بازرگانی و زیارتی قرار داشت و اهالی آن از مهمترین گروه های تامین کننده نیروهای نظامی قاجارها بودند. با وجود این عوامل و پیوستگی و نزدیکی دامغان به مسقط الراس قاجارها و همچنین رونق کشاورزی و اقتصادی انتظار میرفت که این شهر در این دوران توسعه بسیار یافته باشد، ولی بررسی ها از کاهش جمعیت و رکود اقتصادی آن در این دوران حکایت دارند. این پژوهش بر آن است به شناسایی علل و عوامل موثر در روند توسعه اقتصادی و اجتماعی دامغان در اوایل و اواسط دوران قاجار بپردازد.

Keywords:

اقتصاد , جمعیت , دامغان , راه ها , فضاهای کالبدی , قاجار , محلات