تغییرات بیان ژن ویسفاتین بافت چرب احشایی درپاسخ به یک فعالیت ورزشی درموش های صحرایی دیابتی شده بااسترپتوزوتوسین

مقدمه: ویسفاتین آدیپوکاینی است که در بافت چرب احشایی بیان شده و ترشح می گردد. نشان داده شده که حساسیت انسولینی را بهبود می دهد. هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک جلسه تمرین هوازی بر بیان ژن ویسفاتین در بافت چرب احشایی موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 2 است. روش شناسی: در این مطالعه تجربی دیابت بوسیله تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین ( mg / kg 50) در موش ها ایجاد گردید. 20 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن 5+165 گرم به طور تصادفی و به طور مساوی به 3 گروه تمرینی و 1 گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرین برای یک نوبت با سرعت 20 متر در دقیقه به مدت 45 دقیقه روی نوار گردان دویدند. حیوانات در گروه های مجزا به ترتیب بلافاصله، 4 ساعت و 26 ساعت پس از فعالیت ورزشی بیهوش و نمونه برداری از آنها انجام گرفت. بیان ژن ویسفاتین بافت چرب، گلیکوژن کبد و گلوکز پلاسما همراه با نیمرخ لیپیدی اندازه گیری گردید. یافته ها: نتایج بیانگر افزایش معنی دار بیان ویسفا تین در گروه های 4 ساعت و 26 ساعت پس از تمرین در مقایسه با گروه کنترل بود. سطح کلسترول HDL و اسیدهای چرب آزاد غیر اشباع پلاسمایی بلافاصله پس از فعالیت افزایش و گلیکوژن کبد کاهش معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: به طور خلاصه، تمرین باعث بهبود سطوح mRNA ویسفاتین در بافت چرب احشایی می شود. افزایش بیان mRNA ویسفا تین بافت چرب احشایی، نشان می دهد و یسفا تین بافت چرب احشایی احتمالا می تواند به صورت پاراکرین عمل کند و همچنین می تواند در سوخت و ساز گلوکز و لیپید نقش مهمی ایفا نماید.

Keywords:

فعالیت ورزشی , موش های صحرایی دیابتی , ویسفاتین , بیان ژن