انسان قرآنی از دیدگاه ایمه اطهار علیهم السلام و جایگاه آن در عملکردهای اجرایی رفتاری خود

به حکم عقل سالم بشری و مطابق ادیان آسمانی انسان ها به منظور تکامل روح و جان و حرکت به سوی آفریدگار جهان و پیوستن به دنیای بیکران ابدیت آفریده شده اند. بدیهی است که این اصل مسلم جز در سایه تهذیب نفس و آراستن روح و تربیت روان و ایجاد صفات کمال در مسیر حرکت به سوی قرب الهی و شناخت خاندان عصمت و طهارت بر مبنای شاخصه های علوم اسلامی ایجاد نمی شود، و اصولا بعثت انبیاء طبق روایات معتبر و صحیح اسلامی بر اصل تکامل جوامع انسانی استوار است. چنانکه پیامبر اسلام و فرمود: من برای تکمیل و تتمیم صفات روحی انسان ها و تثبیت معیارهای اسلامی و قرآن بنیاد مبعوث شده ام. بنابراین رمز رسالت خاندان آل الله تکامل صفات و آثار نیکتای روحی و سیر به کمال مطلق بوده و نظرات علوم اسلامی پیرامون زندگی بشریت امری ضروری است. قرآن مجید راهنمای کامل و واقعی برای رسیدن به جاودانگی بر محور جامع جمیع علوم اسلامی و شاقول راهنمای انسانیت است. نقش اهل بیت در این نقشه عمیق و معنادار نقش عامل به آیات الهی و الگوی تمام مخاطبان قرآن است. انسان قرآنی از منظر اهل بیت و انسانی است که جوهر فکرش عمل به فرامین الهی و قلم عمرش در مسیر پیمودن هدف والای اسلام و دین ناب محمدی سپری شود. علوم عالمان دینی، علوم انسانی را زمانی در تکامل انسان قرآن بنیان تعریف می کنند که سبک زندگی انسانی، سبک زندگی اسلامی باشد و بتوان شیونات اجتماعی اجتماع را در مسیر علوم اسلامی انسانی که معیارش فرامین اهل بیت است به نمایش صفحه زندگی بگذارد. اهل بیت و شاخصه های علوم انسانی قرآن بنیاد را ارزشهای اجتماعیرفتاری- عبادی - اقتصادی- عاطفی- سیاسی تعریف می کنند و تکلیف انسان قرآنی را عامل به این ارزش ها میدانند. و انسانی که دارای چنین ویژگی هایی باشد ناب ترین عملکرد رفتاری را از خود به منصه ظهور می گذارد.

انسان قرآنی از دیدگاه ایمه اطهار علیهم السلام و جایگاه آن در عملکردهای اجرایی رفتاری خود Keywords:

انسان , قرآن , ایمه اطهار , علوم انسانی , بنیان , عملکرد اجرایی