تشکیل و نحوه ی انعقاد و تعیین زمان و مکان قرارداد الکترونیک در حقوق تجارت بین الملل

محیط الکترونیکی اینترنت یکی از مدرنترین وسیله انعقاد قراردادها و ایفای تعهدات ناشی از آن بالاخص در عرصه معاملات تجارتی محسوب می شود. ماهیت قراردادهای الکترونیکی در رابطه با اعتبار، شکل و همگونی آن با قواعد و مقررات عمومی حقوق مدنی راجع به قرارداد ها، یکی از مباحث جدیدی است که شناخت و بررسی روابط و آثار حقوقی ناشی از آن بستگی به ساختار شکلی محیط الکترونیکی و مفاهیم فناوری ارتباطات شناخته شده در این عرصه دارد. انعقاد قرارداد الکترونیکی وویژگیهای خاص به این قراردادها، تاثیر صفت الکترونیکی بر نحوه تشکیل آن و همینطور جنبه سازگاری قواعد و مقررات عمومی قرارداد های الکترونیکی از اهداف عمده این پژوهش می باشد. قرارداد الکترونیکی، اصولا ماهیت متفاوتی از قرارداد های سنتی ندارد. ولی با این وجود ساختار شکلی محیط الکترونیکی، ویژگی و مفاهیم جدیدی به این نوع از قراردادها بخشیده است. با توجه به این خصوص، می توان گفت که ساختار شکلی و خصوصیات فنی محیط الکترونیکی، تحول مدرن و وسیعی در ابعاد مختلف حقوق قراردادها ایجاد نموده است که بالقوه مفاهیم ساید در نحوه انعقاد قراردادها را تحت تاثیرقرار خواهد داد . در خصوص ماهیت تجارت الکترونیکی ، ماهیتا جهانی و بین المللی است . هر چند تجارت الکترونیکی ممکن است داخل مرزهای ملی یک کشور انجام شود ولی چون اینترنت یک شبکه ی جهانی است تجارتی که از طریق اینترنت واقع می شود اصولا فراملی تلقی می شود . به اضافه اینکه بخش قابل توجهی از تجارت بین الملل از طریق تبادل داده های الکترونیکی متاثر از این واقعیت است که تجارت الکترونیکی دارای ماهیت جهان شمولی و فراملی است .