جستاری در معنا و مفهوم حقوق شهروندی و انعکاس آن در حقوق ایران و نظام بین الملل

شهروند به معنای کسی که در یک شهر یا کشور از حقوق متعلق به شهروندان آن کشور برخوردار باشد، کلمه ای است که قدمتی طولانی دارد. در فرهنگ های فارسی، ریشه این واژه رعیت و رعایا (ارباب و رعیت) را می توان در این رابطه مورد جستجو قرار داد و این واژه معادل سیتیزن در فرهنگ غرب است. حقوق شهروندی نیز مجموعه حقوقی است که شهروندان یک جامعه از آن برخوردار می گردند و کسی حق محروم کردن آنان از حقوقشان را ندارد. شهروند و حقوق شهروندی در نظام مقدس جمهوری اسلامی مورد توجه بوده است و در قانون اساسی مولفه های حقوق شهروندی همواره مورد توجه قرار گرفته است. همچنین حقوق شهروندی به شکل رسمی در دولت یادزدهم (منشور حقوق شهروندی) به طور ویژه مورد توجه قرار گرفته و کلیاتی از آن در هیات وزیران به تصویب رسیده است. در فرهنگ غرب نیز این معنا در قالب حقوق بشر و در اعلامیه های جهانی حقوق بشر (از سال (1948 و میثاق های بین المللی قابل جستجو می باشد. در این مقاله به شیوه توصیفی تحلیلی به واکاوی مفهوم شهروند و حقوق شهروندی پرداخته ایم و انعکاس آنرا در حقوق ایران و نظام بین الملل مورد بررسی قرار داده ایم.

Keywords:

شهروند , حقوق شهروندی , حقوق ایران , نظام بین الملل