اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر نگرش مادران کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

زمینه و هدف: امروزه دیگر نمی توان کودک را به عنوان موجودی کاملا منفعل که صرفا متاثر از تجربیات دیگران است در نظر گرفت، چراکه ویژگی های خلقی او نیز در تعامل هایی که با اطرافیان (به ویژه والدین) دارد، بسیار تاثیرگذار است پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر نگرش مادران کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی صورت گرفت. روش بررسی :روش این پژوهش نیمه تجربی با گروه آزمایش، گواه، پیش آزمون، پس آزمون می باشد. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی شهر فیروزآباد در سال تحصیلی 96-95 که 30 نفر از آنها با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و پس از پاسخگویی به پرسشنامه کانرز والدین (1990)، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند .گروه آزمایش برنامه مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی و رفتاری را در 12 جلسه 90 دقیقهای طی 2 ماه دریافت کردند، اما گروه گواه مداخلهای دریافت نکردند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و چند متغیره مانکوا تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که نگرش مادران گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری تغییر پیدا کرد (p<0/005). بحث ونتیجهگیری: برنامه مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری راهبردی موثر برای کاهش مشکلات رفتاری کودکان و والدین است. بر مبنای نتایج این پژوهش به مشاوران و روانشناسان کودک میتوان پیشنهاد نمود که با استفاده از این برنامه آموزشی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان بکوشند.

Keywords:

مشاوره گروهی , رویکرد شناختی رفتاری , اختلال نقص توجه و بیش فعالی , نگرش