بررسی اثر خواندن و نوشتن پیام بر عملکرد های رانندگی و بارکاری ذهنی رانندگان جوان

زمینه و هدف : پرت شدن حواس رانندگان از علل مهم بروز سوانح ترافیکی است. امروزه استفاده از تلفن های همراه به شکل روز افزونی افزایش پیدا کرده و می تواند موجب حواس پرتی راننده شده و بر عملکردهای رانندگی اثرگذار باشد. این مطالعه با هدف تعیین اثر خواندن و نوشتن پیام بر عملکردهای رانندگی و بارکاری ذهنی رانندگان جوان انجام شد. مواد و روش ها : 40 راننده جوان ( 20 مرد و 20 زن) با میانگین سنی 25/25 سال و با استفاده از شبیه ساز رانندگی مورد مطالعه قرار گرفتند. سناریو رانندگی شامل رانندگی در لاین وسط یک بزرگراه سه لاینی و پاسخ دادن به محرک های تصویری وظیفه شناسایی محیطی ( PDT ) بود. رانندگان باید یک بار در حالت رانندگی عادی و یک بار نیز در حالتی این مسیر را طی می کردند که مشغول دریافت، خواندن و نوشتن پیام کوتاه با گوشی لمسی خود بودند. برای ثبت عملکردهای رانندگی از متغیرهای انحراف عرضی خودرو، زمان واکنش وظیفه PDT و برای اندازه گیری بارکاری ذهنی پس از هرمرحله از مقیاس بارکاری یکپارچه ( IWS ) استفاده شد. نتایج : میانگین مقادیر متغیرهای انحراف عرضی خودرو، زمان واکنش و مقیاس IWS در مرحله رانندگی عادی به ترتیب برابر 26/68 سانتیمتر، 502/13 میلی ثانیه و 2/02 و در مرحله رانندگی با وظیفه خواندن و نوشتن پیام به ترتیب برابر 53/04 سانتیمتر، 652/12 میلی ثانیه و 6 بود. بین مقادیر متغیر های انحراف عرضی خودرو، زمان واکنش، مقیاس IWS در مراحل رانندگی عادی و رانندگی با خواندن و نوشتن پیام بر اساس آزمون های تی زوجی و ویلکاکسون اختلاف آماری معنادار وجود داشت ( P-value˂0.05 ). همچنین بر اساس آزمون های تی مستقل و من-ویتنی تفاوت معناداری در مقادیر متغیرهای انحراف عرضی، زمان واکنش و مقیاس IWS بین گروه زنان و مردان مشاهده نشد. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که خواندن و نوشتن پیام در حین رانندگی موجب کاهش معنادار عملکرد های رانندگی و افزایش سطح بارکاری ذهنی رانندگان می گردد. به نظر می رسد توجه بیشتر به پیامدهای استفاده از تلفن همراه در حین رانندگی ضروری باشد.

Keywords:

خواندن و نوشتن پیام , عملکرد های رانندگی , بارکاری ذهنی , زمان واکنش , انحراف عرضی خودرو