سواد سلامت در جامعه شهری و روستایی بهبهان

مقدمه: سواد سلامت، ظرفیت کسب، پردازش و درک اطلاعات اساسی و خدمات ضروری برای تصمیم گیری های مناسب در زمینه سواد سلامت است که عنصری مهم در توانایی یک فرد برای شرکت در فعالیت های ارتقاء سلامت محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان سواد سلامت در جامعه شهری و روستایی بهبهان بود. روش کار: در مطالعه ای توصیفی-تحلیلی 1000 نفر از افراد باسواد 17 سال و بالاتر در سال 1394 با روش نمونه گیری خوشه ای مورد پرسشگری قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سواد سلامت ایرانیان استفاده شده. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن افراد مورد مطالعه (14/12) 40/2 درصد بود. حدود 53 درصد افراد مورد مطالعه مرد و بقیه زن بودند. درصد فراوانی افراد شرکتکننده بر اساس تحصیلات دیپلم و لیسانس به ترتیب 32/5 درصد و 18/6 درصد بودند. میانگین سواد سلامت کل جامعه شهری و روستایی 70/22 درصد بود. با توجه به P-value36% اختلاف معنی داری میان سواد سلامت در جامعه شهری و روستایی یافت نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که به طور کلی سواد سلامت در شهرستان بهبهان مطلوب است ولی با توجه به پایین تر بودن سواد سلامت در زنان و در گروه های سنی سالمند و میانسال و ساکنین روستا ضرورت دارد که کارکنان بهداشتی از روش های موثرتری به منظور انتقال اطلاعات به این افراد استفاده کنند.

Keywords:

سواد سلامت , مراکز شهری , مراکز روستایی